De Dutch Foodie is een man van de wereld, het zal u niet zijn ontgaan. Aangezien het al weer twee weken geleden was dat hij in de 30 graden sferen verbleef, werd het tijd voor een tripje. Dit keer samen met zijn vriend Jeroen, die ook wel wat warmte op zijn botten kon gebruiken.
Geen mooie plek dan Miami, alwaar het in oktober goed toeven is. Het hurricane-gevaar is teneinde, het zeewater 30 graden, gelijk zo de temperatuur, zij het dat het een beetje vochtig is.
In Miami Beach zijn er prachtige hotels, maar er zijn er eigenlijk maar twee die aan de DF zijn standaard voldoen: De Setai en het W Hotel. De Setai is voor echt rijken mensen, dus de DF toog af naar het W Hotel. Beter wordt het eigenlijk niet. Alle kamers hebben “Ocean view”, de service is fantastisch, er is een top nachtclub (bijna net zo goed als die van het SLS-hotel) en heel veel lekkere wijven én dat heeft de DF graag.
Enfin, mijn vriend Xavier is professioneel reiziger en wereldburger van beroep, iemand die ernstig op de kosten let, maar dan niet op de manier waarop Calvijn het ooit bedacht heeft. Xav is een beetje mijn reisgids. Naast de Byblos, staan Zuma en de Bagatelle op het programma.
Byblos is op loopafstand van het W Hotel gevestigd in een prachtig art deco pand.
De kaart is gevarieerd, maar gericht op Mediterraan/Midden Oosten. En zoals altijd in Amerika, de service is waanzinnig. Kunnen wij in Nederland ajb zo snel mogelijk op de service charge overgaan? Het is zo fijn om bediend te worden door obers die trots zijn op hun vak en geen ander doel hebben dan de gast het naar zijn zin te maken.
Wij beginnen met geroosterde rode bietjes met een labneh en barbari brood, hamachi met jalapeno labneh, komkommer en limoen (zalig). Wij vervolgen met gefrituurde kippendijen “Midden-Oosten stijl”, buffelmozzarella, bospaddenstoelen, halloumi en zwarte truffel en mooie groene tomaten met granaatappelpitten, verse basilicumblaadjes en ingemaakte rode ui. Zalig.
Het hoofdgerecht bestaat uit meerder gerechten, waaronder de lekkerste gebraiseerde lamsschouder (met lavas) ooit, een gegrilde zeebaars met saffraan (verrukkelijk) en de zwarte truffel rijst, die is wat minder, want daar zit truffelolie in en de kenners weten dat truffelolie in feite niet bestaat.
De gebakken spruiten met halloumi, tahini en yoghurt zijn zo lekker, die bestellen wij gewoon nog ene keer.
Tja, en dan het dessert, ook al zo lekker: baklava-ijs met gezouten karamel en couscous praline.
Jezus wat een feest. En dan in het glas: De rosé “Whispering Angel”, van Chateau d’Esclans uit de Provence, heeft South Beach overspoeld. Je komt het overal tegen. En hoe fijn is dat? Ik ben herhaaldelijk op het chateau geweest, en de kenners weten dat de wijn van de buurman (Chateau Jas d’Esclans, Cuvée du Loup), die een derde kost, nog beter is en biologisch is geproduceerd.