SushiSamba: New York meets Amsterdam

Mijn vriend Won Yip is een bevlogen horecaondernemer. In Amsterdam bekend onder meer van de Majestic en de Players, maar niemand weet eigenlijk dat hij wereldwijd één van de aandeelhouders is achter SushiSamba.

SushiSamba is ooit begonnen in New York en het idee van de keuken is dat de Aziatische keuken gecombineerd wordt met de Zuid-Amerikaanse keuken. Behoudens in Londen, is in Europa nog verder geen SushiSamba te vinden. Door de inspanningen van Won is SushiSamba vorige week officieus geopend in Amsterdam. In het voormalige Lido, gelegen direct aan de waterkant onder het casino; een topplek. De architecten van SushiSamba hebben hun best gedaan, het interieur is prachtig en hoort thuis in dat van een metropool.

De DutchFoodie, een man van de wereld, wordt door zijn vriend Won uitgenodigd zijn nieuwste zaak te bewonderen, inclusief rondleiding door de keuken, waar de witte brigade telkens in koor schalt: “yes chef”. Stiekem zou de DF dat ook wel willen horen: “yes DF”.

SushiSamba (Won) pakt het groots aan. Er is in de afgelopen maanden 130 man personeel gerekruteerd, waarvan de meesten niet uit Nederland komen. Want, zoals de speciaal van de vestiging Las Vegas ingevlogen restaurantmanager dat zegt:

“Most Dutch people do not know hospitality”,

en daar ben ik het zo ongelofelijk mee eens. De service is dan ook, net zoals in Ron Blaauw’s Nacarat, voor Nederlandse begrippen ongekend hoog. Vanzelfsprekend een mooie gastvrouw bij de entree, de vloer is een kopie van het trottoir bij de Copa Cabana (een knipoog naar de samba), en in het midden van het restaurant staat een grote boom, die gemaakt is door de makers die ook voor de Efteling werken. De blaadjes zijn speciaal ingevlogen uit Amerika en de 2500 lampjes zijn er met de hand ingezet. Prachtig!

Wat mij meteen opvalt, zijn de prijzen. Die zijn, zeker als je de prijzen van SushiSamba in Londen of New York gewend bent, laag en ook voor Amsterdamse begrippen zijn ze aan de lage kant. Prijzen van voorgerechten rond de EUR 14,-, prijzen van hoofdgerechten rond de EUR 14,- tot EUR 24,-, afhankelijk van de portiegrootte die je neemt. Dat vind ik al goed. Je kunt gewoon kiezen voor een kleine of een grote portie.

Wij beginnen met de gezouten sojaboontjes “Edamame”, gevolgd door de green been tempura met zwarte truffel aïoli. Dit is een hemels gerecht wat prachtig is opgediend. Niet eerder zag ik haricots verts in zo’n prachtig gerecht terugkomen. Het dunste tempuradeeg ooit, mooi knapperig, versierd met bloemetjes van viooltjes. De smaak is voortreffelijk.

Intussen pak ik de wijnkaart, die gevarieerd is en veel wijnen per glas kent. Wij krijgen eerst een prachtige sake geserveerd en ik voel hem direct naar mijn hoofd stijgen. Het wordt tijd voor een glas witte wijn. Ook hier valt op dat de wijnen vriendelijk geprijsd zijn. De DF heeft het motto dat als hij drinkt, doet hij dat alleen met goede vrienden en gewoon het beste wat voorhanden is. Ik bestel een fles Puligny Montrachet 2015 van Olivier Leflaive. Met EUR 102,- vriendelijk geprijsd.

Intussen loopt mijn vriend Won af en toe weg om een ronde door de zaak te maken. Sinds de soft-opening staat hij 16 dagen aan één stuk door in de zaak en geniet hij al 16 dagen van het eten van zijn SushiSamba. Won vertelt mij dat hij door het eten bij Sushi Samba twee kilo is afgevallen. De DF ziet een mooie retreat voor zich, in plaats van naar de Lanserhof gewoon acht dagen inchecken bij de SushiSamba. Ik moet toegeven, het eten is inderdaad licht.

Wij vervolgen met een paar gerechten van de “small plates”. Wij beginnen met één van de lekkerste dingen die ik ooit heb gegeten, de crispy yellowtale taquitos (krokante taco’s met yellowtale tonijn, avocado en een miso van geroosterde mais). Waanzinnig lekker!

Wij vervolgen met de garnalen tempura met julienne gesneden boontjes, zwarte truffel, vinaigrette en pittige mayonaise. Met EUR 14.- value for money en waanzinnig!
Wij gaan over naar de “raw bar”. Wij eten de cevice van zalm, tamarinde, sesam, zeewier en geroosterde macadamia noten (geweldig!), gevolgd door de tiradito, yellowtale tonijn, jalepeño peper en citroengras. Zalig!

Omdat wij een mooie toer door de kaart maken, gaan wij natuurlijk naar de Japanse gerechten van de Robata, de Japanse houtskoolgrill. Wij beginnen met de spiesen van vers gegrilde octopuspoten met een puree van olijven, zalig. Won, die van alles houdt behalve van octopus, gaat aan de ribeye. Ik zie hem genieten.

Eigenlijk hebben wij al genoeg, maar de uit Johannesburg afkomstige chef Claudio Cardozo, de 35-jarige hoofd-chef van de SushiSamba groep die speciaal voor de openingsweken hier de witte brigade traint, durven wij niet teleur te stellen als hij voorstelt dat wij de “Churrasco Rio Grande” nemen, zijnde in dit geval een stuk rib-eye, picanha en vers gegrilde chorizo. Met EUR 51,- niet goedkoop, totdat je ziet wat je op je bord krijgt. Het wordt geserveerd op een houten plank, waarin een warme steen zit. Aan de zijkant bevinden zich drie dips, waaronder de klassieke chimicurri (een Argentijnse saus op basis van olijfolie en een aantal groene kruiden). Het vlees dat van Hanos komt, is van topkwaliteit. In Nederland eet je zelden deze kwaliteit vlees. Met een perfecte cuisson en alleen wat zeezout. De chimicurri is anders als ik hem gewend ben. Hij is door een blender gegaan en ziet eruit als een groenige kruiden-yoghurtsaus. Ik neem een hapje en waag tegen Won te zeggen (die mij de hele avond vraagt: “en als je iets niet goed vindt of dat iets beter kan, direct zeggen”) dat ik deze saus in de traditionele bereiding beter vind. Won staat meteen op, loopt naar de keuken en chef Claudio komt van achter zijn kachel vandaan om met de DF vol de discussie aan te gaan. Je ziet de passie in de ogen van de chef, die beleefd blijft en deze goedbedoelende amateur er toch echt van probeert te overtuigen dat deze saus beter is dan de klassieke chimicurri, omdat het namelijk een door hem voor SushiSamba bedachte saus is.

Vooruit, de DF duldt de tegenspraak van de chef, voor een keer dan.

De “Samba rolls” (sushi rollen), heb ik niet geproefd, maar kennelijk is de aanrader “Samba Amsterdam”, die bereid is met verse haring. Het schijnt een absolute winner te zijn. Ik zie ook nog diverse heerlijke borden sashimi voorbij komen, maar het is eigenlijk mooi geweest. Totdat weer Claudio aan mijn tafel verschijnt en zegt dat ik echt het nagerecht “Welcome tot he Rain Forest” moet proberen. Won en ik besluiten dit gerecht te delen. Dat hadden wij beter niet kunnen doen. Ik heb er nog spijt van. De mousse van ashaninka chocolade met vanille, pistachenoten, macadamia en rietsuiker is zo lekker, dat ik alleen al voor dat gerecht terugga. Het eindigt in een gevecht tussen onze lepels.

SushiSamba is een winner. De gasten hangen met de benen buiten, het wemelt er van de BN-ers (waaronder uw eigenste Dutch Foodie). Het is op dit moment qua serviceniveau één van de beste restaurants van Amsterdam en qua Aziatisch eten denk ik niet dat je ergens beter gaat eten in Amsterdam, en dan heb ik de sushi nog niet geproefd. Het is hier absoluut ‘value for money’ en voor een zaak die pas drie weken open is en dus nog in de proefperiode draait, is het ongekend. Ik ben benieuwd wat Hiske Versprille ervan vindt. Ik hoop dat ze de bijzonderheid en de kooktechnieken achter de geserveerde gerechten begrijpt en kan waarderen.

Mocht je een reservering kunnen krijgen, dan zou ik er direct naartoe gaan.
http://www.sushisamba.com

5 out of 5 stars (5 / 5)
(Visited 210 times, 1 visits today)