Lucas Rive
40 jaar geleden kwam ik wekelijks aan de hand van mijn grootouders bij de Bokkedoorns. Chocomel en kroket was mijn favoriete combinatie. Het was Lucas Rive die jarenlang de scepter in de Bokkedoorns zwaaide. Niet tot mijn genoegen. Lucas was een trendvolger in plaats van een trendsetter. Te veel schuimpjes, gelletjes en sauzen die een “extract van een extract” waren. Na drie missers op een rij heb ik besloten de Bokkedoorns niet meer te bezoeken zolang Lucas achter de kachel stond.
Menno Post
De komst van Menno veranderde de zaak, letterlijk en figuurlijk. Zijn meesterlijke leerschool bij Ron Blaauw beloofde veel. Ik ben niet teleurgesteld, verre van dat zelfs. Wat mooier dan de eerste buitenlunch op het terras van de Bokkedoorns? Ik verkeerde in goed gezelschap van mijn lievelingsnichtje Sabine, de zwanen in de Duinpan lachten ons toe, gastheer de Bruin maakte een keer geen verkeerde en ongepaste (goedbedoelde) opmerkingen, en ook John Beeren was in opperbeste stemming. De zon maakte het beste los in de mens.
De Bokkedoorns
In het glas de huis Saint-Veran. Het bleef bij een fles, sinds de Dutch Foodie geen vaste chauffeur meer heeft blijft het behelpen.
We kiezen voor het vier gangen lunch menu met een kleine aanpassing. Het begint meteen goed met de vier prachtig opgemaakte amuses, op een vierkante bak gevuld met mos en een glasplaat. De kroepoek met Hollandse garnalen en mousse van slak in een beslag van tempura zijn erg lekker.
Het eerste gerecht is een (stevige portie) krabsalade met een plak gegeleerde zwarte inkt, met kreeft met rolletjes kalfslende. Niet normaal lekker, een feest voor het oog. Stiekem de vinger door het bord gehaald.
De gebakken tarbot met een korst van Japans broodkruim, gemarineerd in citroen, met een beurre blanc met rode uien is zalig. Goede portie, schitterende presentatie.
We wisselen de rundersucade in voor de kabeljauw en de gebakken zwezerik (foto). Een goede chef herkent men aan de manier waarop hij zwezerik of zeetong bereidt. De zwezerik heeft een perfecte, krokante cuisson. Wat een feest. Erbij bloemen gemaakt van diverse groentes, en morilles uit de Overveense waterleiding duinen. Mijn vriend Hidde kent de plekjes daar. Weliswaar niet toegestaan, maar o zo lekker. Wie weet nou dat er in onze eigen duinen schitterende morilles groeien? Als je ze plukt, vergeet ze niet te koken, anders zijn ze giftig.
Het dessert is een huisgemaakt ei van advocaat, met een wentelteefje. Ziet er op het bord uit als een rauw ei. Niet bijzonder, te veel gekunsteld. Kennelijk is de patissier nog niet gewisseld.
Ik vind het heel erg goed. Dik twee sterren waard. Probeer er te lunchen, op het terras. Het is hier waar voor je geld.
De Bokkedoorns
Zeeweg 53
Overveen
Tel.: 023 526 3600
Reserveren aanbevolen
