Alhoewel het einde van de lock down een feit is, moet de gemiddelde levensgenieter het niet van de schamele terrasheropening zullen de restaurateurs het niet moeten hebben. In tijden van corona moet je creatief zijn. Eén van de creatieve minds is Stefan van Sprang van het met twee Michelinsterren bekroonde restaurant Aan de Poel. Stefan en zijn team hebben op de rotonde voor het restaurant, waar je normaal je sleutels afgeeft aan de valet parking, een heus drive-in restaurant gerealiseerd. Zeven auto’s zijn welkom en de DF, man van de romantiek, geeft op een mooie, zonnige vrijdagavond aan om met zijn alles beter wetende wederhelft naar deze drive-in te rijden. De DF heeft vrienden die liever naar de McDrive gaan, de DF verafschuwt dat.
Het bleek een bonte avond te worden. Vooraf de discussie “wie rijdt er?”, hoe fijn dat Mrs. DF wederom een keer niet zou drinken en zij terug zou rijden.
Bij aankomst ziet de DF de lievelingsauto van zijn zoon staan, een Hummer pickup, gevolgd door een Porsche cabrio, een Mercedes G, kortom, de fine fleur van Nederland was aanwezig, iets waar de DF zich als een vis in het water voelt. De geoefende lezer weet het misschien, maar de DF beschikt zelf over een auto waarin achterin een champagnebar zit en in de middenarmsteun voor beide captain chairs een heuse uitklaptafel, alwaar je je in de businessclass van de KLM waant.
Bij aankomst worden wij eerst verwend met een glas champagne en een heerlijk aantal amuses, en zowaar verschijnt een uiterst charmante sommelier aan mijn open raam, om met mij de wijnkeuze van deze dag door te nemen. Hoe fijn is dat eigenlijk. Intussen steekt de DF de meegebrachte waxinelichtjes in rode glazen aan. En zowaar kijkt de Mrs. DF hem veelbelovend diep in de ogen aan. Dit zijn de momenten waarop je toch de trotse bezitter van een camper zou willen zijn, dat zou wat zijn, maar dat terzijde.
Wij beginnen met de gebrande zeebaars en yellowvin tonijn met tom kai kai en groene curry, verrukkelijk! Intussen begint het te schemeren en zien wij de zon langzaam in de poel onder zakken. Wij vervolgen met de, eveneens verrukkelijke, lauwwarme kreeft met Hollandse asperges, hollandaise en daslook.
De chef verschijnt ook regelmatig aan het raam, hoe fijn.
Intussen stapt de DF de auto uit en verdeelt hij de overige waxinelichtjes over de auto’s in de rij. Dat blijkt de aanzet tot een spontane buitenborrel, die uiteindelijk op een ludieke manier volledig uit de hand is gelopen met een aantal lieden. Het voordeel van een Porsche cabrio is dat je bijvoorbeeld de zonnekleppen als bar kunt gebruiken voor je wijnglazen. Zo leer je weer nieuwe features van de Porsche 911 cabrio kennen. Ik kom een oude bekende tegen en intussen zet de zwarte brigade overal romantische schemerlampjes neer. Wat gezellig! Ik kan niet anders zeggen dan dat de bediening fantastisch is en dat de stemming erin zit.
Wij vervolgen met de perfect geroosterde entrecote met tuinbonen, tandori en morillesaus. Echt schitterend! Ik zie intussen de Mrs. DF langzamerhand bezopen worden. Ik stel nog de vraag: “Maar jij zou toch rijden?” Intussen blijken de accu’s van mijn hybride auto goed te zijn gevuld, de stoelverwarming kan aan en met de door de chef geadviseerde “muzikale ondersteuning” zoals gepresenteerd door Aan de Poel op de menukaart en de scan van de QR-code die een knapperend haardvuurtje laat zien, begint het écht gezellig te worden.
Het dessert van aardbeien macaron en witte chocolade en de daarbij behorende dessertwijn glijdt er fantastisch in. Inmiddels rijden de eerste twee auto’s weg en blijft er een bont gezelschap over van de Porsche, twee Volvo’s en de Mercedes G. Dan wordt het ouderwets zuipen: Cointreau met ijs, Sambuca’s met ijs, Tia Maria met ijs, het gaat maar door. Het is inmiddels tien uur geweest, het personeel begint op zijn horloge te kijken en ik vraag aan de Mrs. DF of zij naar huis wil rijden. Het antwoord is kort en bondig: “Nee”. Tja, wat doe je dan?
Gelukkig heb ik een zelfsturende auto en een groot lijf. Alleen halverwege Naarden werd ik door een vrachtwagenchauffeur er vriendelijk op gewezen dat mijn lichten nog steeds op stadslicht stonden (had ik gedaan om de elektrische accu te sparen, zodat ik verzekerd was van stoelverwarming tijdens het diner). Tja, het verdient allemaal niet de schoonheidsprijs, maar het was een memorabele avond, die ik mijn leven niet meer zal vergeten. Ze doen het overigens nog steeds, de drive-in. Echt een aanrader!
Ik heb à la carte gedronken: een witte Bourgogne van Domaine Francoise André (2016, Chorey Les Beaune, Tue Boeuf) en rode bourgogne van Thomas Morey, 2016 Maranges La Fussière. Heerlijk!
Waar coronatijd niet allemaal goed voor is, een aanrader.
(5 / 5)