Brut 172, paradijs in Limburg

Mijn vriend Hans van Wolde is (net zoals de Dutch Foodie) een kunstenaar. Het was vier jaar geleden dat wij samen met Ron, Eugene, Ferry en Julius aten bij het inmiddels gesloten Favikken. Voor de DF was het (hoe kan het ook anders) een plezierreisje, voor mijn kornuiten een inspiratie-reis. Hans zei toen al: dit wil ik ook, maar dan beter en in een Limburgse boerderij.

De rest is geschiedenis: Brut172 is geboren!

Met enige vertraging door Covid was de DF gezegend om twee dagen achtereen bij Brut172 te mogen genieten.

Brut staat voor Hans, hoe hij is, hoe hij leeft, hoe hij kookt: een prachtig mens. 172 voor de hoogte waarop de waanzinnig mooi verbouwde boerderij is gelegen, te midden van het Limburgse Heuvellandschap.

Enfin, na een gastvrije entree, waar wij buiten al getrakteerd worden op een (in een houtgestookte rookkast) warme bapao met een crème van Bharat (geweldig!) vervolgen wij onze culinaire tour met een staand aperitief: een champagne uit Maastricht van Wijngaard Raarberg, heerlijk, zeker met het daarbij geserveerde kaashapje van lokale kaas, Limburgse mosterd en kerrie.

Wij worden door de geheime aanstaande verloofde van de DF, de uiterst sjarmante Viva, begeleid naar de “huiskamer” van deze 17e -eeuwse boerderij. Drie frisse vegetarische hapjes worden geserveerd. De “champagne” wordt goed bijgeschonken, kijk, daar houdt de DF nou van. De mooie naturel kleuren, de kaal gehaalde balken en de brute muren maken dat de DF zich thuis voelt. Wat een warme gezelligheid.

Hans zwaait zijn enige vriend inmiddels bovenaan de trap toe (het restaurant-gedeelte zit op de eerste verdieping) als de DF met zijn favoriete voordeurdeler de trap opkomt. De DF moet wel nog even eerst door de bereidingskeuken alwaar hij eerst getrakteerd wordt op een tartelette met daslook en ijs van seizoenskruiden, om vervolgens boven bij de open keuken verwend te worden met een zalige olijvencake met gefermenteerde knoflook. Wat lekker zeg.

Wij zitten aan tafel en besluiten voor de 8 gangen te kiezen. De full monty!

De amuse is een variant op de signature dish van de chef: “hit me”: schuim van Geitenkaas met honing, basilicum en tomaat. Geweldig. Wij vervolgen met (alles van) de oester met king krab (inclusief ene gefrituurd oesterbaartje), gevolgd door het spectaculair lekkere gerecht van “dry aged biet” met umeboshi. De biet maar liefst 14 keer ingevroren en vermalen, wat een heerlijk groentegerecht.

De kalfspastei (“preskop”) met Perle kaviaar is ok.

De bereiding van ganzenlever met grotchampignons is heerlijk, gelijk zo de paella met kreeft. Ik word blij van de patrijs met zuurkool en een mooie gekruide Limburgse bloedworst. Traditioneel en lekker!

Het jonge hert “oet Viele” is prachtig gegaard en heerlijk. Intussen schenkt de sommelier het wijnarrangement flink door. Er wordt niet gekeken op een glaasje meer of minder, en dat is precies zoals de DF zelf ook is.

Intussen wordt de DF langzamerhand verliefd op de gracieuze Viva, zo’n klasse vrouw heeft hij zelden gezien, de eerste schop onder de tafel wordt ontvangen, point taken.

De kaas en het dessert van Peer uit Reijmerstok laat ik deze keer even voor wat het is, het wordt te veel. Je ziet dat het team op elkaar is ingespeeld. De bediening is nagenoeg vlekkeloos en hartelijk.

Wij verlaten het restaurant en dalen weer af naar de huiskamer alwaar een boom staat met heerlijke zoetigheden: boterkoek, brownies, macarons, madeleines, et cetera. Normale, lekkere zoetigheden. Wij toppen af met de huisgemaakte limoncello en worden door Remco keurig weer teruggebracht naar Maastricht, wat een service.

Ik besluit spontaan om hier de volgende dag weer te gaan eten, zo goed vond ik het!

Brut 172 is door zijn opzet COVID Proof, en de omweg meer dan waard. Hans is een kunstenaar die heel goed in de smiezen heeft dat het primair om lekker eten gaat.

http://www.brut172.com

5 out of 5 stars (5 / 5)

(Visited 1.306 times, 1 visits today)