The Duchess, de DF is verliefd

  Als man van de wereld is de DF wel wat gewend, zij het dat hij zijn vertier veelal buiten Nederland moet zoeken.

De DF is deep down eigenlijk ook een heel gewone man: hij houdt van lekker eten, lekkere wijn én lekkere wijven.  Mannen: de DF heeft een nieuw clubhuis voor jullie gevonden!

In het gebouw van de voormalige kasbank is het restaurant van het aan de overkant in aanbouw gelegen W-hotel “The Duchess” geopend.  Het is twee maanden open. Je moet langs het bouwmateriaal naar binnen. Het W-hotel (met rooftop-bar en 25 meter lang verwarmd zwembad) moet 15 oktober open, dat wordt nog wat.

The Duchess is het nieuwste wapenfeit van de bevlogen horeca ondernemer Yossi Eliyahoo. Voor de kenners onder u: Yossi is in Amsterdam bekend van zijn Momo’s, Izakaya en the Butcher. 

The Duchess is levensgevaarlijk: zij is gehoorzaam, vriendelijk, dienstig, stout, geolied, prachtig en lekker tegelijk. Of het nou het eerste contact is, de (wijze van) reserveringsbevestiging, de locatie, de hartelijke ontvangst (door de mooiste vrouw ooit, dit moet de kleindochter van The Duchess zijn), het interieur, de zwarte brigade, de menu- en wijnkaart, de Londense sfeer, het klopt allemaal! Ik ben nog steeds onder de indruk. Het was verpletterend.

De sfeer oude kasbank is op prachtige wijze behouden. Er is aan de Singelzijde een waanzinnige open keuken, gescheiden door een glazen wand. Zoals mijn vriend Willem zegt: “vertrouw nooit een restaurant waarvan je de keuken niet kan zien”, en zo is het.

Wij drinken aan de gezellige bar een Monkey 47. Het in grote getalen aanwezige, goed gekleede personeel is internationaal, buitengewoon vriendelijk en ziet werkelijk alles. Het is dus toch mogelijk.

Er wordt in The Duchess in twee shifts gegegeten; die van 19:15 tot 21:15 uur en die van vanaf 21:30 uur. Wij gaan overigens pas na een zeer vriendelijk verzoek om 21:50 uur van tafel af. 

Het publiek is een mix van Amsterdam, onberispelijk gekleede en gesoigneerde kakkers (zoals de DF), Israëliërs en jonge internationale mensen. De kaart is een droom. Er zijn circa 30 voorgerechten, 20 hoofdgerechten en 8 bijgerechten. Shared dining is het devies, maar sommige gerechten zijn zo lekker, die wil je het liefst voor jezelf houden. Ook de veggies kunnen hier hun droom uitleven. Je ziet dat de (afwezige) chef uit Londen komt, de twee soorten quinoa met granaatappelsiroop- en pitten is het bewijs van inspiratie door de eveneens in Londen actieve Israëlische chef Ottolenghi.

Het personeel kent de kaart en heeft alle gerechten geproefd. Ze adviseren met enthousiasme. Wij bestellen 10 voorgerechten, en na nummer 8 weet onze ober precies nog wat wij krijgen. Het eten komt in een droomtempo door. Wij eten onder meer donuts van foie gras, dun gesneden carpaccio van octopus in citroenolie (mjammie), gegrilde king crab met hollandaise saus, salade van geroosterde bieten, een sla van garnalen en (dun gesneden) artichok, gegrilde wortelen, dun gesneden rauwe pompoen (en nog vele andere heerlijkheden). De king crab bestellen wij nog een keer. De donuts van foie zijn gevaarlijk lekker. In het glas? Natuurlijk: Belondrade & Lurton, 2013 voor 72,00. Duurder dan Loetje, maar voor Amsterdam en deze locatie, keurig geprijst.

Wij vervolgen met geroosterde “Tiger Prawns”, geroosterde  bloemkool (te lekker), geroosterde scharrelkip (die ook nog iedere avond schijnt te zijn voorgelezen),  slow cooked ribs (mag wat zout bij) en de chefs signature dish: beef Wellington. De beef Wellington is de lekkerste die ik ook heb gegeten. Als ze open waren voor ontbijt, zat ik er deze ochtend al. De knoflookaardappel, die aan een stuk, flinterdun, is gesneden, is een feest. 

Wij drinken en genieten van een Chateauneuf-du-pape, La Solitude uit 2011. Zalig!

Er is helaas geen kaas, dus wij genieten van zoetigheid. Perzikken met geroosterde amandelen en sabayon van champagne (lekker),  de lemon pie (een feest) en de chocolade bom (ziet er mooi uit, maar niet bijzonder). Helaas geen Banyuls of Muscato d’ Asti op de overzichtelijke wijnkaart.

Deze zaak doet mij denken aan de hoogtijdagen van Quaqlino’s en de Blue Bird in Londen, maar dan net even beter. Hier geen gelul met schuimpjes en tiendubbel getrokken vioolbloesem-sap, nee gewoon waanzinnig goed eten, de beste en snelste bediening ooit, value for money, de mooiste vrouwen.

Mannen, verenigt u en komt snel (en neem vooral je eigen vrouw mee, dan aanschouwt zij de concurrentie in haar natuurlijke habitat, daar kan je alleen maar beter van worden).
The Duchess
Spuistraat 172

Amsterdam

  Tel.: 0208113322

(Visited 1.566 times, 1 visits today)

3 Comments

  1. Pippa augustus 29, 2015 at 2:15 pm

    Wanneer gaan wij erheen – sounds fab!

  2. Mikkel augustus 30, 2015 at 10:08 am

    BK, mooi verslag weer, ik ga zeker eens langs bij je nieuwe vriending:)! groet, Mikkel

  3. iens augustus 31, 2015 at 10:10 am

    en wat vond je van de akoestiek en de muziek keuze?