Mr. Porter, het Steakhouse in het W-Hotel

    Al eerder schreef ik over The Duchess, de nieuwe culinaire aanwinst in Amsterdam. Het jongere broertje van The Duchess heet Mr. Porter en is gevestigd op de zesde verdieping van het nieuwe hoofdstedelijke W-Hotel, eveneens in de Spuistraat, aan de overkant van The Duchess.
Het is even zoeken als je de lift uitkomt, maar al snel wordt je ontvangen door oogverblindende, in een rijpingskas hangende côte de boeufs en vanzelfsprekend (wederom) mooie dames bij de ontvangst.

De inrichting van Mr. Porter is prachtig en ook hier kijk je uit op een open keuken en over het prachtige Amsterdam. Naast mooie tafels en stoelen aan ronde zitjes, kun je eten aan de bar, eten rondom diverse gashaarden met uitzicht op het Paleis op de Dam. Op het balkon is het veelbesproken zwembad. Het valt eerlijk gezegd een beetje tegen; 20 meter lang en 1 meter 10 breed. Mocht de Dutch Foodie er willen baden, dan moet hij zich in ieder geval insmeren met vaseline.

Head chef Uri Keller (zou hij lepeltjes kunnen buigen?) staat persoonlijk in de keuken. Driekwart van het personeel is buitenlands en de voertaal is Engels. De kaart van Mr. Porter bestaat uit een indeling in “bites”, diverse “carpaccio’s”, salades, “meat”, “more meat”, “seafood” en “accessoires”.
De (ongevraagd geserveerde) huisgebakken focaccia van Mr. Porter met een spicy humus is verrukkelijk. De “chopped chickenliver with figs” is eveneens lekker, gelijk zo de scalops met limoen en aioli. De als salade weergegeven “jumbo prawns with grilled corn, avocado and dried chili sauce” is eveneens goed.
Als hoofdgerecht kies ik bij mijn eerste bezoek de ribeye van 350 gram met daarbij homemade fries, gegrilde asperges (in hollandaisesaus, zalig). Opvallend is dat, daar waar de frietjes de eerste keer nog zelfgemaakt en dun waren, de tweede keer dikke Vlaamse frieten uit het pak werden geserveerd. De friet was de eerste keer beter.

Als ik Mr. Porter één tip mag geven, dan is het dat ze heel snel ketchup en mayonaise moeten gaan serveren. Friet met steak zonder ketchup of mayonaise en alleen met een mierikswortelsaus die eigenlijk voor een ander gerecht bedoeld is, voelt niet goed.
Alhoewel het vlees van mijn vriend Michael Pauw (nice to meat) is, vond ik het beide keren taai. Het lijkt wel of het niet goed genoeg gerijpt is.

De tweede keer at ik specialiteit van de chef, een toren van gebakken uitjes, die lekker is, maar wel vettig (en dat zegt de DF niet heel snel). De T-bonesteak die ik de tweede keer at, zag er prachtig uit, was goed gegrild, maar (erg) zenig. De chef had dat toch moeten merken bij het voorsnijden.

De wijnkaart is uitgebreid en er zijn veel mooie wijnen per glas te bestellen. Geen bekende huizen op de kaart, dat is mooi. Wij drinken een glas pinot noir 2013 uit Nieuw Zeeland. In tegenstelling tot The Duchess zijn er overigens wel dessertwijnen. Een goede zaak.

De desserts zijn beter dan bij The Duchess. We genieten van de “raspberry and yoghurt sorbet cheese cake” (mjam) en de “millefeuille van ginger, mascarponecrème and passion fruit sorbet” (super-mjam).

De ambiance en locatie is fantastisch. De bediening is onberispelijk en fantastisch en maakt alles goed. Het eten kan alleen echt stukken beter. Wellicht dat drie maal scheepsrecht is, ik wacht tot het nieuwe jaar en probeer het nog een keer.

Mr. Porter
W-Hotel, Spuistraat 175 Amsterdam
 
 

(Visited 488 times, 1 visits today)