De kenners onder u weten: “Het is geen feest als de Dutch Foodie niet is langs geweest!” Het was gisteravond weer eens ouderwets feest in Le Garage, zeker nu de DF in zijn volle glorie aanwezig was (die door zijn vaste smikkelvriend Julius en echtgenote was uitgenodigd). In jaren is de maandagavond bij le Garage niet zo vol geweest.

Het was Ferry van Hout van het Bosch die voor het eerst Paul Bocuse in Nederland als gastkok heeft uitgenodigd, deze traditie is inmiddels door Erwin vlekkeloos overgenomen.

Paul Bocuse heeft dit jaar 50 jaar drie Michelinsterren! De oude Bocuse heeft inmiddels de 86 aangetikt en in dat kader heeft hij een van zijn drie executive chefs naar Amsterdam laten afreizen. Niet de minste overigens: de chef van de avond is Christoph Muller. Je ziet, hier is een chef aan het werk die zijn weerga niet kent. De witte brigade van Le Garage staat peentjes te zweten.

Chef Muller heeft de Franse vlag in zijn kraag staan, hetgeen betekent dat hij een zogenaamde Meilleur Ouvrier de France is (“MOF”). Dat zijn er niet veel in Frankrijk. Overigens: deze avond werd bekend dat de aanwezige chef Muller samen met de “kleinschoonzoon” van Paul Bocuse de restaurants van Bocuse wereldwijd heeft overgenomen.

Enfin, aan tafel.

Het diner begon stipt om 19:30 uur met heerlijke Zeeuwse oesters met een vinaigrette van zoete biet, heerlijk! In het glas Champagne Gosset-Brabant. De eveneens aanwezige (en tot over zijn oren verliefde) Joost de Bruijn van de Bruijn wijnkopers, zorgde voor de meest heerlijke godendranken.

De terrine de foie gras “et son coing pochet au sirope exotique” begeleid door een viré-clessé Quintaine 2013 van Domaine Guillemot-Michel was één van de beste terrines van ganzenlever ooit geproefd. Zoals Julius zei: “Hier is geen zuurtje in te bekennen.”

De klassieke homard à la nage glacée parfumée au pouilly fuissée was een droom van een klassieker. Mooier wordt het niet. Mijn tafelgenote Bel vindt het zuur te nadrukkelijk aanwezig en mist de balans. Wij zijn het nog nooit zo oneens geweest, Bel en ik.

De filet de dorade au céleri confit, beurre d’agrumes à la vanille is een droom. De als dikke frieten gebakken knolselderij met de zure botersaus met verse vanille, in combinatie met de dorade, zijn een feest op de tong. In het glas La vieille ferme 2014, par Famille Perrin.

Het piece de resistance is de balotine van haas (lièvre à la Royale) naar recept van Antonin Carêne (was een grote kok en patissier en wordt beschouwd als de grondlegger van de traditionele Franse keuken). In het glas een Lalande-de-pomerol van De Bruijn, Chateaux de la Commanderie 2008.

Wie dacht dat hiermee het food festijn op een gemiddelde maandagavond geëindigd was, had het goed mis.

Le Garage serveerde een waanzinnig nagerecht, een prachtige combinatie van gerookte kaas met zoetigheid “la vache qui rit entre les feuilles mortes”.  Hiermee laat Le Garage haar kwaliteit weer eens zien. Wat is dit toch een fijne zaak!

De uitsmijter van Le Garage betekende helaas het einde van deze fantastische avond, ware het niet dat aan de bar de gin rijkelijk voortvloeide. Nog één gin-tonic Monkey 47 met de 47 kruiden uit het Zwarte Woud en zachtjes nagenietend, neem ik afscheid van mijn vrienden en reis ik af naar mijn bed, om vervolgens de hele nacht het gezin met mijn gesnurk wakker te houden.

Ik gun Erwin en zijn team iedere maandagavond zo’n volle bak!