Het werd weer eens de hoogste tijd voor een Duits trio, maar dan een waarvan je bij thuiskomst niet op je donder krijgt. Gerard houdt van Duitse wijn, en ik ook. Al eerder schreef ik over het huis Diel uit Brug Layen. Moeilijk te krijgen, maar oh zooo lekker.

De kievitseieren lieten zich perfect begeleiden door de “Cuvee J.A.” van Diel uit 2009, waar van slechts 700 flessen, 300 Magnums en 6 Jerboam’s zijn geproduceerd. Ik probeer te achterhalen van welke druiven deze Cuvee is gemaakt, er zit zeker “Weissburgunder” in. Een prachtige wijn, waarvan de oogst meestal direct aan de Duitse sterrenzaken wordt verkocht.

Het Iberisch zuiglam van maximaal 9 dagen oud (met dank aan Arno Veenhof van Fred de Leeuw) liet de “Noir de Diel” goed tot zijn rechtkomen. Wat is de Duitse pinot noir (“Spaetburgunder”) toch mooi. Een combinatie van frisheid, hout, kersen, ergens tussen de Bourgogne en Beaujolais, in, maar dan in Duitsland.

De “Hattenheim Nussbrunnen”, Rieling Auslese uit de Rheingau (2006) van Balthasar Ress was de klap op de vuurpijl en liet de citroen meringue volledig tot zijn recht komen. Wat een prachtige dessertwijn, niet te zoet, lekker fris en wat een smaaksensatie. Wat zijn die Duitse wijnen toch lekker! Ted Bunnik, de sommelier van het Amstel is ook zo’n promotor van de Duitse wijn, maar met deze aantallen kunnen wij het beter stil houden.

Het genietertje kan bij dit trio vol aan.