Na een inspannende avond bij de nieuwe Harbour Club in Amsterdam (blog is onderweg), in de auto gestapt naar Brussel. Ik herinnerde mij nog restaurant “La Quincaillerie”, een prachtige brasserie in voormalige ijzerwarenwinkel met een klassieke kaart.

Bij binnenkomst leek het restaurant onveranderd. Rechts de oesters op ijs, links de taarten en drie verdiepingen de hoogte in: prachtige smeedijzeren trappen en balustrades. Het is eeuwig zonde dat er achterin de zaak een stuk is aangebouwd waarbij op kitscherige wijze getracht is de sfeer van de originele zaak na te bootsen. Wij kwamen om 14:15 uur binnen, de bediening werd onrustig want om half drie ging de keuken dicht en er moest dus snel besteld worden. Wij zijn toch in Brussel, daar wordt toch de hele dag geluncht? Enfin, snel een dozijn fines claires besteld (vers), garnalenkroketten (haalden het niet bij die van Holtkamp), gevolgd door een koude kreeft met Mayonaise en een gegrilde kreeft met gesmolten boter. De kreeft was goed. De huiswijn (chardonnay) ook. De citroen meringue taart was heerlijk.

La Quincaillerie is een klassieker, met (ik denk) inmiddels een nieuwe eigenaar. Het had voor mij niet meer de glans die het vroeger had. Het eten was goed, de bediening redelijk, maar ik miste iets: sfeer.

Er zijn betere klassiekers in Brussel, zoals bijvoorbeeld Brasserie Scheltema.

La Quincaillerie
Rue de Page 45
Brussel, België
003225339833