“I’ll be back”, zei uw eigenste Dutchfoodie, en zo is het!
Ik reis met mijn vaste voordeurdeler door Amerika en daar past een goede culinaire voorbereiding bij. Ik wil in NY eens niet de gebaande paden bewandelen ( is niet helemaal gelukt) en besluit eens te kijken wat er in Brooklyn/Williamsburg te doen is.
Op diverse sites kom ik Oxocomo tegen, een Mexicaans restaurant dat recentelijk is beloond met een Michelin ster. Na heel veel moeite krijg ik een reservering voor zaterdagavond om 21:30 uur.
Oxocomo zit midden in Williamsburg, een buurt in opkomst, waar nog veel werk te doen is. Het is een lang pijpenla, witte muren en plafond, mooie gegoten vloer en prachtige planten die vanaf bloembakken hangend aan het plafond naar beneden groeien.
Achterin zit de keuken met een grote op hout gestookte grill, er wordt hier niet op gas gekookt, laat staan elektra. Ik zie heerlijke kippen aan touwtjes boven het vuur hangen, ze worden niet alleen gegaard, maar ook direct gerookt. De afzuiging werkt (gelukkig) perfect.
De bediening is aardig en vlot. Wat fijn om in Amerika te zijn, ik kan zo niet wennen aan het Nederlandse service-level, als je al van “service” zou mogen spreken. Mijn vriend Won vertelde mij dat het “bedieningsgeld” in Nederland bij wet verboden zou zijn, het zou toch heel snel weer ingevoerd moeten worden.
Enfin, de kaart is overzichtelijk: borrelhappen, voorgerechtjes, tacos en drie hoofdgerechten, zoet en wat water met smaakjes (granaatappel met Hibiscus, Komkommer/limoen, et cetera).
Wij beginnen met de popcorn met lime en chili (US$ 3), lekker en vervolgen met de lekkerste Guacamole ooit (US$ 16). Ik had er al over gelezen. De huisgemaakte maischips die er bij komt is geweldig.
En dan, dan komt de eerste tranentrekker: de “soya marinated tuna tostada” met avocado, radijs en “salsa macha”(US$ 20). Wij proeven hele verse tonijn, zoete soya, zoete avocado en frisse limoen en het bitter van de radijs. Ik geloof niet dat ik ooit een beter gerecht at. Niet normaal. Zelfs mijn voordeurdeler spreekt deze balans uit. Eigenlijk wil ik dit gerecht nog een keer, maar het tempo zit erin (zoooo fijn), en wij krijgen de eerste taco’s: “the Lamb Barbacoa” met een subtiel pittige salsa, waterkers en pompoenbloem (foto), US$ 17). Het lamsvlees is mooi gaar en zeer krokant aangebakken, op de achtergrond frisheid en een subtiel pepertje. Man, wat is dit lekker!
Uit het niets komt de brandweer de zaak binnenstormen en blust het oververhitte genietertje van uw eigenst DF.
Wij kunnen verder, de brandweer blijft in de buurt. Aan de pas staat chef de cuisine Matt Conroy, intussen werken drie Mexicanen zich letterlijk in het zweet achter het warme vuur. Chef Justin Bazdarich is niet aanwezig, maar dat doet niet af aan het culinaire hoogtepunt.
Wij vervolgen met de taco’s “Arrachera Flank Steak”, met gekaramelliseerde uien, verse kaas en een mooie groene salsa(US$ 17). De cuisson van het zeer lekker smakende vlees is perfect.
De ratio zegt dat wij moeten stoppen met eten, en wel direct, maar de emoties nemen de overhand en wij laten de eerder bestelde hele(!) kip, gekruid met honing, pikante salsa, koriander en zure uien (US$ 36) doorkomen. Dit is zoooo lekker! Bij de kip zit krokant gebakken zwarte rijst, met taco’s, niet normaal lekker. De Mrs. Dutchfoodie besluit in te grijpen, bruut laat ze de kip door ober Will weghalen en vraagt zij de rekening. (US$ 175,-). Wij aten niet eerder zo “goedkoop” op onze reis in Amerika. Natuurlijk komt er nog de NYC sales tax van 8,8% bij en de tip (minimaal 20%). Maar gelet op de kwaliteit van het eten en de waanzinnig vrolijke en adequate bediening betaal ik de tip met plezier. Ik ga nog even naar de zoveelste “gender-neutrale” wc en geniet van een ouderwetse disco (met bol!).
Wat een feest, wat een aanrader. Ben je in NY, ga hier naartoe, en bestel wat ik heb besteld!