Spanje-Italië, een gelukkig huwelijk als het om aïoli gaat.

Spanje – Italië

Gelukkig heeft de Dutch Foodie geen last van het voetbalvirus. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik de laatste wedstrijd heb gekeken. Nou begreep ik van mijn zevenjarige zoon (voetbalfan, ene Messi in de dop) dat de finale van het EK zal plaatsvinden tussen Spanje en Italië. Dat kan leuk worden.

Mijn Spaanse zwager Luiz is zo’n Spanjaard, om precies te zijn een Catalaan. Zijn vriend Daniel komt uit Italië. Deze twee lieden gingen de Dutch Foodie voordoen hoe een echte aïoli wordt gemaakt.

Men neme een vijzel, een paar tenen knoflook en wat zout. Stamp de tenen goed fijn, totdat het een pasta wordt. Doe er twee eierdooiers bij, peper en zout, klein beetje citroen (om de eventuele salmonella te doden) en giet vervolgens handmatig de olijfolie toe, totdat er een dikke, mooie aïoli ontstaat, waarin de vijzel net niet blijft staan. Zalig, perfect voor bij de BBQ. Ik heb zelden een Spanjaard en een Italiaan zo goed zien samenwerken. Op deze wijze komen we de eurocrisis wel door!

Overigens, bij zwager Luiz ga je niet even eten, dat duurt meestal een hele dag. Je komt om twaalf uur binnen en je ziet het volledige gezin nog in pyjama rondlopen en je vraagt je af wanneer, hoe en waar in godsnaam de lunch zal plaatsvinden. Maar geleidelijk aan ontpopt zich, onder invloed van de Spaanse gezelligheid en een Nederlandse doorpakkende vrouw, rond 16:00 uur een fantastische lunch. Het eten duurt uren, wat een gezelligheid, daar zouden wij een voorbeeld aan kunnen nemen. Je moet er wel tegen bestand zijn. Ik heb mijn vrouw al een keer huilend in haar bord zien vallen, toen ze, bij wijze van spreken, als dessert nog even een bord paella voorgeschoteld kreeg. Gelukkig is de Dutch Foodie niet voor een kleintje vervaard en heeft hij zich kranig geweerd tijdens deze gezellige lunch.

Hasta luego Luiz!

20120629-121711.jpg

(Visited 225 times, 1 visits today)