Thijs Meliefste, daar waar de liefde door de maag gaat én het oog ook wat krijgt

De DF is natuurlijk een oude romanticus, en zijn levensmotto is ”happy wife, happy life”.

Dus wat is mooier dan ’t vrouwtje meenemen naar een mooie snacktent?

Vlak voor het begin van de lock down at mijn vriend Julius (die ik morgen ga opzoeken in Rosas!) bij Thijs Melieftse in het verre Wolphaartsdijk. Volgens Julius “één van zijn betere Nederlandse eetervaringen” en dat terwijl Thijs op dat moment nog geen ster had. Dat heeft hij inmiddels wel, en terecht!

Enfin, juni is de maand dat de restaurants weer open mochten, en de DF, vooruitziend man als hij is, had ergens in maart een reeks van restaurants geboekt, waaronder Thijs Meliefste.

De tocht naar Wolphaartsdijk voert je over de Zeeuwse eilanden. Vanuit Amsterdam is het 2 uur rijden, dus terugrijden is er niet bij. In het nabij gelegen Goes boekt ik het charmante centraal gelegen hotel “Katoen”. Een prachtige combinatie van 17e eeuwse bouwwerken en moderne betonbouw.

Enfin, wij dwalen af.

de ontvangst bij dit direct aan het Veerse meer gelegen restaurant is allerhartelijkst. De keuken is open en je ziet een jong team als een geoliede machine werken. mooi. . De vrouwelijke sommelier met Brabantse tongval en een vriendelijk voorkomen verschijnt aan onze tafel en geeft aan dat er één menu wordt geserveerd en dat er bij het menu pairing wines worden geschonken, maar ook veelal door haarzelf gemaakte alcoholvrije dranken. Mrs. DF besluit te kiezen voor alcoholvrije dranken, zelf kies ik voor een combinatie. Ik deed dat eerder bij Restaurant Frantzen in Stockholm, en dat is goed bevallen. Ik vind eigenlijk twee glazen wijn voldoende. Bij het derde glas gaat het je tegenstaan en vanaf het vierde glas raak ik meestal beschonken, met alle gevolgen van dien.

Enfin, het menu “Reflectie van de natuur 2021” kent zes amuses. We trappen af met een heerlijke cracker van brokkel X.O (oude kaas), huisgemaakte piccalilly, om vervolgens te genieten van komkommer met verjus, een zalige cracker van hennepzaad, kropsla, een Taco met kingfish en mierikswortel en een 47graden dooier met kruidnagelkaas. Wat een feest!

De Mrs. DF, die alles beter weet, geeft aan dusdanig onder de indruk te zijn, dat zij eigenlijk ons bezoek aan de Lindenhof in het niets vindt vallen bij wat hier even geserveerd wordt. Eendachtig grootmeester Cruijff, geef ik aan dat de wedstrijd pas wordt beslist bij het laatste fluitsignaal.

Wij vervolgen met langoustine met spitskool en koolrabi, een mooi gerecht. Dan komt er een vegetarisch gerecht van tomaat, watermeloen en buffelyoghurt. Fantastisch! Drie soorten tomaat in kleuren (groen, geel en rood) en aantrekkelijk voor het oog. En dan komt een gerecht wat ik heel graag nog een keer had gegeven: paling van Marcel. Marcel is de palingvisser wiens boot naast het restaurant ligt en die het alleenrecht heeft om op het Veerse Meer paling te vissen. Het nadeel van met je eega eten is dat je niet ongestraft een gerecht tweemaal kunt bestellen, maar als er één gerecht was wat ik nog een keer of acht had willen eten, dan was het de paling van Marcel wel. Uit de bijgaande foto zie je dat het is opgebouwd uit een huisgebakken brood (al het brood is overigens huisgebakken, en ik raad je aan om het vooral niet te nemen, want het is te lekker), met daarop toast met een cracker met paling erin en een gelei van verveine. Prachtig!

Daarna komt de oester met beurre blanc en prei, waarbij een supplement van kaviaar wordt aangeboden. De DF had een kaviaaroverschot deze week, maar de Mrs. DF tastte enthousiast toe.

Na de oester hebben we nog drie gangen te gaan (en dan bestellen we geen kaas) en eigenlijk hebben we nu genoeg gegeten. De porties zijn klein, maar voldoende. De tongschar met wortel en saffraan heeft een ongekend mooie cuisson en is zalig. Het lam met pancetta, groene asperge en daslook eveneens, maar wordt te veel, ik laat het staan. Ik neem mij voor om het dessert niet te eten, totdat ik op mijn bord een honingraatstructuur gemaakt van witte chocolade aantref, met daarin gel van duindoornbes, honingijs, een feest. De specialiteit van de chef, kreeft, verse pasta en kreeftenjus, extra te bestellen als uitbreiding van het menu, hebben we gelaten voor wat het is.

Een 7-gangenmenu voor € 115,50, waarbij € 5,00 per persoon voor water wordt berekend, een bijpassend wijnarrangement per glas van € 9,00 en de sappen van € 7,50, is iedere euro waard. Dit is een aanrader. Ik ga hier nogmaals naar toe terug, zo snel mogelijk zelfs. Ten aanzien van de huisgemaakte sappen, die zijn oké, maar kunnen beter. Het sap met Kombucha is echt te zuur en moet veel meer verdund worden geschonken. Ik heb er twee dagen later nog last van mijn maag van, en dat heb ik nooit. Ik vind het een mooi initiatief, het serveren van sappen. Dat gebeurt in Nederland veel te weinig. Bij Jonnie en Thérèse kun je kiezen uit fantastisch veel sappen, veelal niet huisgemaakt, maar ik adviseer iedere sommelier om te gaan lunchen bij het met drie sterren bekroonde Frantzén in Stockholm en daar het alcoholvrije wijnarrangement te nemen. Dan krijg je elf gangen huisgemaakte sappen en theeën die hun weerga niet kennen.

(5 / 5)