De Dutch Foodie heeft een neus voor fijne adresjes. Dan kan je niet om de nabij de Amsterdamse Nieuwmarkt gelegen Vishandel Tel heen. Niets ten nadele van mijn vrienden de gebroeders Pouw van Nice to Meat, maar mijn veranderde levensstijl heeft mij inmiddels 20 kg gewichtsverlies opgeleverd en daar passen geen gegrilde côte de boeufs’ meer in. Op het menu van de DF staat nagenoeg louter en alleen nog vis of kip en minimaal 2 maal per week ben ik geheel vegetarisch. Een glas alcohol heb ik al vier maanden niet meer aangeraakt. Het gekke is, ik mis het helemaal niet. Het voelt als een ware bevrijding om alcoholloos door het leven te gaan. Ik slaap als een roos, wordt niet meer ‘s-nachts wakker van mijn opspelende lever, snurk niet meer, mijn bloeddruk en glucose-gehalte zijn als die van Fajah Lourens en, heel gek, maar de vrouwtjes vinden mij onweerstaanbaar aantrekkelijk en wie geeft ze eens ongelijk?
Enfin, terug naar mijn vrienden van Tel.
Op de 2e paasdag komt de Spaanse familie eten. Naast de gefrituurde artisjokken mag de paella niet ontbreken. De DF durft te stellen dat hij de beste paella van Nederland maakt. Het geheim van een goede paella is naast Spaanse familie die het kan waarderen: liefde, passie, geduld, plezier en de allerbeste en meest kraakverse ingrediënten zoals verse langoustines, hele gamba’s, kokkels, venusschelpen, mosselen, pijlstaartinktvis (en scharrelkipfilet). De geoefende paella chef weet dat hij niet om Tel heen kan. Gelegen aan de Kloveniersburgwal 11B in Amsterdam, met de hoofdvestiging in IJmuiden en zeker 8 eigen schepen in de Surinaamse wateren varen, een van de grotere vishandels in Nederland. Mooi, op dit soort families drijft ons land. Je staat buiten op de Kloverniersbrugwal al in de rij, krijgt een nummer als je aan de beurt bent en met dat nummer reken je aan de kassa af. Achter de kassa zit de enige vrouw in de zaak, verstandige keuze zo’n vrouwelijke schatkistbewaarder.
Recent heeft de winkel een schitterende metamorfose ondergaan. Ik waan mij altijd op de afslag van een willekeurige Spaanse visserhaven. Op een kleine 55 m2 lopen mannen in grote laarzen met blauwe zuidwesterbroeken met vissen op de schouder druk rond. Twee man staat continue grote vissen “uit te benen” en ter plekke wordt voor de DF een Corvina van dik een meter lang in moten gehakt (er wordt driftig met een rubberen hamer op de hakbijl geslagen om door de ruggengraat heen te komen).
Ik krijg tussen het hakken door de vraag waarom ik zo lang niet ben geweest. Ik verontschuldig mij dat ik drie maanden nagenoeg ieder weekeinde op reis was, maar beloof plechtig de komende maanden ieder weekeinde trouw Tel te bezoeken. Mijn antwoord wordt instemmend ontvangen en ik krijg spontaan een mand kraakverse platte Zeeuwse oesters cadeau!
Heerlijk hoe zo’n grote vishandel zo klein kan blijven dat zij haar klanten persoonlijk kent. Zorg dat je er vroeg bent, dan kan je makkelijk parkeren.