Gatxupa, (Geheimtipp II van de DF voor zijn trouwe lezers)

Ik heb er enige tijd over nagedacht of ik Gatxupa met mijn trouwe lezers zou moeten delen. Het is zo’n bijzondere tent en eigenlijk moet die zaak niet overspoeld worden met toeristen. Maar ik gun het zowel de eigenaar als mijn trouwe lezers.

Gatxupa is het restaurant van mijn nieuw BFF Bruno Oteiza uit Donostia (San Sebastian), die ik leerde kennen bij Beronia. In tijden heb ik niet zo goed gegeten als bij Bruno. Deze man kan fenomenaal goed koken. Het is niet voor niets dat Bruno jarenlang twee eigen TV shows had en tevens succesvol twee restaurants in Mexico uitbaat, waaronder Sibau in Monterrey.

Bruno pendelt de helft van de tijd op en neer tussen San Sebastian en Monterrey. Omdat hij mij tijdens de lunch vertelt dat hij de volgende dag naar Mexico vliegt, nodigt hij mij diezelfde avond uit bij Gatxupa. Dit is een kans die ik niet laat lopen, ik laat er een pintxos tour voor lopen en dat bleek een juiste beslissing.

Kijk, de DF is fan van het Baskenland. Die Basken, dat zijn helemaal geen Spanjaarden. Het zijn de Zwitsers van Spanje. De meeste mannen hebben staalblauwe ogen, ze werken keihard en hun huizen zien er letterlijk uit als Zwitserse chalets, inclusief de bossen vol met Naaldbomen.

Enfin, de grote “tourist trap” die het centrum heet van San Sebastian, die moet je mijden als de pest. Net daar buiten, vlak naast het aan de kust gelegen moderne theater, daar is een wijk vol met restaurants, waar nog nooit één toerist is geweest, behalve de DF dan. In die wijk, daar is Gatxupa gelegen. Neem van mij aan, beter wordt het niet in je leven. De kennismaking met de kookkunsten van Bruno Oteiza reken ik tot mijn top 2 beste eetervaringen ooit. Ik at later in de week voor de tweede keer bij de met drie michelinsterren bekroonde Martín Berasategui, ik word er niet wild van. 18 gangen (veel te grote porties), beginnen om 21:00 uur en om 02:00 uur uit ellende van tafel gelopen. Vreselijk. Je bent inclusief drank 500,- de neus kwijt en om nou te zeggen dat het bijzonder is….. Wat een gekunsteld gedoe. waarom vergeten dat soort chefs dat je vooral lekker wil eten?

Lekker eten, dat kan je bij Xatxapa. Mijn god.

Wij worden door Chef Bruno ontvangen als familie. kijk, Daar houdt de DF van. De kaart laat veel Mexicaanse invloeden zien, en wij besluiten ons te laten verrassen. Wij beginnen met een onvervalste Margarita, Voor mensen die niet zouden drinken, doen wij het aardig….

De kaart kent een Pintxos-gedeelte en een Taco gedeelte. Wij beginnen met de Taco’s en wel met een taco met zoete krab en een heerlijke avocado (waarom hebben wij die niet?). Deze Taco staat niet op de kaart, maar man wat lekker! de taco’s kosten per drie EUR 10,50, hoe kan je het er voor maken.

Wij vervolgen met een combinatie van Russisch ei (hét Baskische gerecht) en verse ansjovis. Zooooo lekker, ik word gek, het genietertje moet geblust worden. En dat gaat lukken met een tien jaar oude witte Rioja “Remírez de Ganuza, reserva 2011. Deze fles kost inmiddels een godsvermogen, maar niet bij Gatxupa en al helemaal niet voor de nieuwe huisvriend, uw eigenste Dutch Foodie. dat is het mooie van Spanje, de wijnen kosten daar sowieso 30% minder dan in Nederland, en ze gooien er max EUR 10,- bovenop. Zo kan je nog eens genieten.

Je denkt dat na al dit genot het niet beter kan, mispoes! Wij vervolgen met een licht pittige taco met huisgemaakte chipotle, wederom zalige avocado en verse koriander. Wat is dit lekker, ik word gek.

Dan komt er een gerecht waar de Mrs. DF lichtelijk afhaakt. Het arme mens, wat moet die toch allemaal doorstaan met uw eigenste DF. Was mijn vriend Julius er maar bij, dan zou er gevochten worden om de “Kokotxa” met verse groene (pittige) Mole. De bereiding zo mooi. Ik denk gegaard onder de warmhoudlamp, maximale kerntemperatuur 45 graden. Wat een feest! Voor de minder ingevoerde lezer: “Kokoxtas”:het gedeelte van de vis wat in de onderkaak, onder de tong zit. Tja, en dan proberen romantisch te blijven dineren…., enfin: zo zacht, zo lekker, en zoooo Baskisch! Proeven!

Wij vervolgen met het laatste visgerecht: Merluza (Heek) met peterselieolie en een venusschelpjes en het vocht uit die schelpjes. Niet normaal lekker en ook dit gerecht kost EUR 8,- de neus.

Het tacofeest gaat door, wij krijgen een taco “de Cochinita pibil”. Een traditioneel Mexicaans varkensvleesgerecht van het schiereiland Yucatán: langzaam geroosterd varkensvlees, mjammie!!!! Licht pittig en aangezien de witte wijn op is, vervolgen wij met een glas rood, natuurlijk uit de Rioja, en wel van Bodega Gómez Cruzado, de Haro reserva 2014. Wat een heerlijk zachte wijn is dit zeg. Ik heb de Rioja deze trip ontdekt, een heerlijk lichte wijn, een vergelijking met Beaujolais is op z’n plaats.

De Mrs. DF vraagt inmiddels om genade en droomt van haar bed, maar doch niet nadat zij eerst een toetje heeft gegeten. Kijk en dat toetje, dat moet verdiend worden. Het feest gaat dus door. Van de Pinxtos kaart worden wij verwend met “cachete de ternera y pasilla”. Een mooi gerecht van klafsvlees met het Pasilla pepertje die een rozijnachtige smaak geeft.

En dan, eindelijk voor de Mrs DF, de desserts! Ik wil dat de Mrs. DF geniet van het lunchgerecht waar ik die middag zo van heb genoten. De Rijstenbrij, gegratineerd met nootjes, witte chocolade en limoenrasp. De Mrs. raakt in extase, zo lekker vindt zij het, die belooft wat!

Wij sluiten af met een glaasje 30 jaar oude sherry en de huisgemaakte Mascarpone met verse aardbeien.

Het was zo’n topavond, met prachtige gesprekken met Bruno. Soms vergeet ik hoe hard het werken is in de horeca en droom ik van een eigen zaak. Hoe fijn zou dat zijn zeg. Ik lieg niet als ik zeg dat die een van de betere eetervaringen van mijn leven is. Qua prijs-kwaliteit-verhouding met stip op nummer 1.

Ga zeker naar Baskenland en bezoek San Sebastian, maar vergeet het centrum en beloof mij dat je hier gaat bikken. Kom niet te vroeg, zeker niet voor 20:30 uur.

5 out of 5 stars (5 / 5)

https://gatxupa.com/

(Visited 525 times, 1 visits today)