Genietertje aan in de Provence

Ik schrijf al een tijd niet meer, in de hoop dat ik zou afvallen. Het tegendeel is bewezen. Doordat ik minder heb getypt, heb ik minder bewogen, minder calorieën verbruikt, en ben ik dus zwaarder geworden. Er is maar een remedie: meer bewegen, dus meer verhaaltjes schrijven.

Vrienden: de Dutch Foodie is back!

Ik heb wat achterstand, bijvoorbeeld mijn diners bij “Bij Qunis”, de Roastroom, Harbour Kitchen, De Salentein, maar ook diverse restaurants in NY, Boston en Madrid. Ik zal in een aantal blogs jullie van de fijnste adresjes voorzien.

Bijkomend van een bezoek aan het Casino in Monaco (gevolgd door een klein dansje in de Baoli) mijn vaartocht van en naar Club 55, de buitengewoon fijne lunch aldaar, ben ik bij mijn schoonouders in Seillans aangekomen. Ze wonen paradijslijk prachtig op 690 meter hoogte met een uitzicht op de Middellandse zee. Helaas hebben zij het huis te koop gezet, dat betekent niet alleen dat mijn toevluchtsoord verdwijnt, maar ook dat mijn schoonmoeder op korte termijn bij mij op schoot zit. Het kan ook niet altijd mee zitten. Wellicht is er een DF-volger die het de DF graag naar de zin wil maken en dit huis koopt, zodat de DF zijn vluchten naar het paradijs niet hoeft te missen!

Enfin, bij Seillans wordt in Montaroux dagelijks een boerenmarkt gehouden, een droom voor iedere Foodie. Op zaterdag komt uit Marseille een Oestermannetje met de meest verse oesters gereden. Wat is nou mooier dan om voor 10:00 uur je eerste oester te hebben geproefd? Naast Jacques de oesterman staat Philip met zijn vrouw Suzanne, een vissersechtpaar dat dagelijks met een kleine boot de zee op gaat en op zaterdag een centje bijverdient door de vers gevangen vis op de markt te verkopen. De vis is zo vers, het is een droom. De Dutch Foodie ziet in de stal van Philip en Suzanne tot zijn verbazing levende langoustientjes liggen (rauw platslaan en als een carpaccio eten, beetje olijfolie erop, een kleine draai van de pepermolen en een druppel citroensap), een levende spinkrab (soort dikke langoest), verse pijlstaartinktvis, palourdes, coquilles….

Spontaan schieten de lunch- en dineropties door het hoofd van de DF: lunch met oesters, carpaccio van langoest, verse kreeft en foie gras (verkopen ze in de kraam ernaast), een glas Laurent Perrier en paella als diner.

Gelukkig reed de DF gisteren langs Chateau de Rosaline, waar ze een van de mooiste rose’s van de Provence maken en heeft hij een aantal magnums soldaat gemaakt. Ik heb trouwens in de achterwacht Chateau Pibarnon 2013, rosé koud liggen. De mooiste rosé uit de Bandol. Domaine Tempier kan hier niet tegenop.

Foodies, de Sjef gaat de keuken in, de champagne gaat zo open, en, ja, het genietertje gaat vol aan!

 

(Visited 97 times, 1 visits today)

2 Comments

  1. Deirdre juni 27, 2015 at 12:21 pm

    Glad you’re back!

  2. Hans Rietjens juni 29, 2015 at 11:57 am

    Genieten op afstand van de heerlijke gerechtjes en prachtige plekjes!