Wat doe je als je vrouw belt op Valentijnsdag, terwijl je koud uit Bridges bent gerold, dat zij graag met je wil eten? De Dutchfoodie, die is naar verluidt een romaticus pur sang. Dus aan de slag. Hij offert zich graag op. Crisis, recessie? Alle topzaken vol, behalve de brasserien van de l’Europe en het Amstel. De keuze is een eenvoudige: het Amstel. Het werd geen brasserie, Ronald Opten, de maitre van restaurant La Rive herkende zijn grootste fan gelukkig bij binnenkomst, er werd direct een tafel in het restaurant bijgezet.

Het feest kon beginnen: de amuse van tomaat, “hot and cold” met granitee van gember is een “bekverblijder” waar ik opgewonden van word. Gevolgd door koud gerookte zalm, avocado, komkommer, kreeft met antiboise (mjam!), zeetong met beure noisette (prachtig) en geschaafde hazelnoot. Het is dat mijn grote liefde naast mij zat, maar met vriend Brink aan de dis had ik hem rustig nogmaals besteld. De op de green egg gegrilde longhaas met een gerookte hollandaise was om voor te sterven. Rijstenbrij met bessensap, ijs van mascarpone, kaas met 30 jaar oude port, wat wilt u nog meer lezen?
Ga eten bij La Rive, zo snel mogelijk! Dit is de beste keuken van Amsterdam en heel ver in de omstreken. Er is geen betere zwarte brigade. Laat je ouderwets verwennen, door een onberispelijk in jacquet gekleede zwarte brigade, die trots is op het vak dat ze verstaan en je vrouw charmeren met hun ongekende galantheid. Schijnbaar is een jacquet weer modern en sexie, aldus mijn tafeldame, de Stijlhulp, en die kan het weten. Was het de valentijnsgedachte, de roos met een zakje hartvormige snoepjes, of de subtiele rode ledverlichting in het plafond?

Wie zal het zeggen. Op naar Oud Sluis, alwaar ik morgen lunch. U hoort van mij!