Vrijdag 17 februari 2012.

Het is al weer twee jaar geleden dat ik bij restaurant Oud Sluis at. Sergio Herman zat toen nog ernstig in zijn “schuimpjes- en gelletjes” periode. Die periode is inmiddels (gelukkig) voorbij. Sergio kookt weer op pure smaak, mijn vriend Willem had mij hier al herhaaldelijk op gewezen. Qua smaak en bereiding vind je het in Nederland niet beter. Herman = God. Voor wie twijfel had, God bestaat en hij woont en kookt in Sluis. Het is even rijden, maar dan heb je ook wat. Wij genoten afgelopen vrijdag onder de aanvoerende leiding van vriend Brink van een zevental amuses, waaronder “tofu en paddo’s om te likken”, “Boemboe Bali” Bali (feest), crème van bloedworst (mjam) en ossenstaart bouillon met een zacht gegaarde eierdooier (nog een keer aub). Na de amuses zijn wij voor het grote degustation menu gegaan: “Pere et Fils”. Brink maakte zich op voorhand al zorgen of het genoeg was, niet getreurd, een gang foie gras met amarene kersen en een dubbele gang platte Zeeuwse oesters (6 nullen) waren snel aan het menu toegevoegd, naast de coquille in de schelp op dennentakken geroosterd, zeebaars met fris gemarineerde wintergroenten, duif Steenvoorde van de BBQ (et cetera). Dit alles met een dubbel wijnarrangement, voorafgegaan door twee extra flessen champagne, en dit deed wonderen. Confessies en liefdesverklaringen alom, alras werd het gezelschap verliefd op onder meer de sommeliere (Lot “uit Hilversum”) en een andere prachtige dame uit de bediening van Noord- Afrikaanse afkomst. Het kon ook niet meer deren dat deze dame een rode port achtige dessertwijn uit de Oekraïne over het witte hemd van de dutch foodie goot. Het was hemels, en als dit het eten in de hemel is, dan geef ik vandaag nog de pijp aan Maarten!