Die Fransen, die weten wat lekker eten is, en verstaan goed gastheerschap als geen ander, zeker als ze je kennen.

In de Franse Alpen, de Haute Savoie in het bijzonder, is het goed toeven op culinair gebied. Mijn vriendin Merlin heeft gelukkig een neusje voor fijne zaken. La Croix-Fry is er zo een. Van tevoren lees ik mij altijd in, en als je op deze website kijkt, dan weet je al dat de kans dat het goed is, vrij hoog is.  Voeg daar de propriétaire, mijn nieuwe aanstaande verloofde, Isabella (charmant zoals alleen Françaises dat kunnen zijn en gekleed in een Konijnenbontje), bij en het plaatje is perfect.

La Croix-Fry is prachtig aan de route van de Tour de France gelegen met een prachtig uitzicht over het dal. In de winter zal het hier nog mooier zijn, en het is nu al zo prachtig. Het is de combinatie tussen een sfeervol, sjeik chalet, een ruwe berghut en de charmante gastvrouw Isabelle die mijn hart doet smelten.  De tafels zijn prachtig gedekt met de lokale variant van het Bona servies, gezellig.

Het is er zo gezellig en je ruikt direct, hier wordt goed gekookt. De man van Isabelle, Edouard Loubet, is geen onbekende van uw eigenste Dutch Foodie, in de Luberon kookt hij twee sterren (van de hemel) in zijn restaurant “Capelonque”. Dit echtpaar heeft het culinaire in de vingers. Wij eten hier gelukkig twee keer: diner en lunch. Ik beschrijf het diner en laat de heerlijke “complice de Foie Gras met “fruits rouges” dus even onbeschreven, maar dat betekent niet dat hij niet goddelijk was.

Enfin, op naar het menu. Ik ben gek op lokale seizoengedreven gerechten met lokale ingrediënten. De DF komt hier goed aan zijn trekken. Wij trappen af met “cassolette van de eerste cantharellen”, wat een feest. Subtiel, met een beetje room, zo simpel, zo fijn en prachtig opgemaakt op ene bord met lokale dennentakken, dennenappels. Fijn als er op de details gelet wordt. Wij drinken een glas “Natur de Chasselas 2017, “Crepy”, van Domaine Mercier, een lokale wijnproducent. Gelukkig vindt mijn buurvrouw Anita de “risolle met verse boleten en truffel” iets te heftig. Heerlijk, wat een pure smaken, wat een genot om hier te zijn.

Ondertussen praat Orlando, manager van een indrukwekkend aantal renners en organisator van even zoveel wielertours, ons even bij over het “hoe en wat” van de Tour. Uw DF weet nu alles van televisierechten, startgelden, prijzengeldverdeling, et cetera. Erg interessant, alhoewel, ik heb niets gehoord over de rondemissen, zal later op de avond wel aan bod komen. Niet minder interessant is het enthousiaste verhaal van Stefan die even vertelt wat zijn bedrijf (Movico) allemaal doet voor de tour, maar ook de Giro, Parijs-Dakar, et cetera. Ik vat zijn verhaal als volgt samen: zonder dat de Fransen het weten is de hele tour in feite in handen van Nederlanders, en meer specifiek: van Brabanders. Geweldig, daar ben ik nou trots op.

Enfin, wij vervolgen al dit moois met “Filet de Boeuf aux Bolets en Cocotte et gratin de mamie”. Kijk, daar houd ik nou van, gewoon serveren vanuit een grote, gietijzeren pan. Dan gaart het veel mooier en blijft lekker op temperatuur. De gratin was heerlijk, de jus om in een wijnglas te gieten en op te drinken.

Wij eindigen met kazen van Simon, geheel in de Franse Traditie: “fromage pour finir le vin”.

Ik raad de geoefende lezer met klem een bezoek aan. Laat je vrouw thuis, want als Isabelle er is eindigt het diner in een echtscheiding!

http://www.hotelchaletcroixfry.com