Boys Lunch bij El Cranc in Altea, de DF werd licht dronken, verliefd én at waanzinnig.

Het motto “happy wife, happy life”, kan niet altijd opgeld doen. Soms moet je een echte man zijn, en dus op je gezinsvakantie ongeneerd met je vriendjes gaan lunchen, knetterlam worden, veel te laat thuiskomen (23:00 uur) en vanwege de (inmiddels) “licht-humeurige-apps” van het thuisfront even je telefoon uitzetten om bij thuiskomst met een lichte discussie lam je bed in te rollen.

Woensdag 3 augustus 2022 was zo’n mooie dag, ze (“de vrouwtjes”) hebben het er nog over….

Het geluk wil dat “Harbour Riche”, de Moker, Julio van Yolo én de DF verenigd waren in het mooie Altea. Tja, dat betekent maar een ding: waar is een lunchtent met lampen die 100 kg+ kunnen houden?

Het werd Chiringuito “El Cranc”, gelegen aan het strand van Altea. De trip begon al hilarisch, Julio had niet gezien dat El Cranc een eigen parkeerplaats had, dus de DF regelde een parkeerplaats door een mobiel verkeersbord “verboden te parkeren”, op vakkundige wijze te verplaatsen. Parkeerplaats geregeld. Tja en dan de reservering, die zou Julio maken, maar die zit al te lang in Spanje, want die was niet gemaakt…. Riche die als eerste was gearriveerd, ging ervan uit dat er wel een reservering was gemaakt en die stond in alle oprechtheid met de charmante Pepa Navarro (de nieuwe aanstaande verloofde van de DF) te discussiëren hoe het mogelijk was dat die reservering niet in het boek stond… Het leek er even op dat wij uberhaupt niet meer welkom waren….

Toen de DF vroeg of er Belondrade of Ossian op de kaart stond, en zo ja, of ze er minimaal drie flessen van hadden, zaten wij opeens aan een statafel met een gezellige Belgische buurman, om vervolgens naar een eigen statafel en uiteindelijk naar de mooiste tafel van de zaak te mogen verhuizen (met uitzicht) Hoe dat kwam? Een combinatie van charme en liefde voor mooie wijnen. De DF begrijpt dit spel als geen ander.

El Cranc viert dit jaar haar 40-jarig bestaan. Vader José Angel Navarro is de oprichter en dochter Pepa zet het voort. Pepa heeft de wind eronder en is charmant. Haar ontgaat niets. Zoals veel Spaanse vrouwen is zij slank en daar houdt de DF van!

Enfin, de DF dwaalt af. Wij beginnen met dun gesneden Jamon Iberico, gefrituurde en gegrilde inktvis, zalige sepionets (kleine gegrilde inktvisjes met zwarte inkt van de pijlstaartinktvis er overheen, zalig), tomaten met dun gesneden ui en tonijn. De kop was eraf, za’lk maar zeggen.

Omdat het inmiddels 15:55 is en de keuken om 16:00 uur dichtgaat, komt Julio op het lumineuze idee om “heel veel eten te bestellen, zodat wij lekker lang kunnen blijven lunchen”. Een waarheid als een koe, die houden wij erin.

Ondertussen ziet mijn aanstaande verloofde dat wij guitige, charmante, gesoigneerde, hoogst aantrekkelijke mannen zijn en zij kan geen oog meer van onze tafel afhouden. Gelukkig kan de DF hiermee omgaan. Het kan ook zijn omdat zij de wijnvoorraad angstvallig in de gaten houdt. Dit is echt een droomvrouw. Vlak voordat de bodem in zicht is, staat er een nieuwe fles Ossian op tafel. Ondertussen breekt de paniek uit, fles nummer drie is oppelepop, en de jongens hebben nog serieuzer goesting. Geen probleem, de buren bieden uitkomst. Ondertussen genieten mijn homies van een steengoede “Fideuá”, iets wat zij nog nooit geproefd bleken te hebben.

Man wat was de fideua lekker, niet te zout, mooie bite, ruim gevuld met gamba’s, cigala’s en mosselen. de spies van “Monkfish”is eveneens overheerlijk. Na fles nummer 5, wordt het tijd voor rood, zeker nu de entrecote en de kip op tafel komen (sorry geen foto, te dronken). Gelukkig hebben zij mijn Spaanse lievelingswijn uit de Ribera del Duero: “Pago de Carraovejas”. 2019. Wat een feest.

Na een rondje Orujo de Hierbas besluiten wij dat het de hoogste tijd wordt om in het gekoelde(!) zwembad van Harbour Riche te gaan liggen uitbuiken en neem ik met pijn in mijn hart afscheid van Pepa. Wij wisselen nog een keer “die blik” uit en nemen geëmotioneerd afscheid van elkaar. Ondertussen stromen onze telefoons vol met boze apps van onze eega’s, ze doen maar: mañana, mañana!

Een absolute aanrader. Tijdig reserveren aanbevolen, El Cranc is 3 weken van tevoren volgeboekt en terecht!

4 out of 5 stars (4 / 5)

https://www.elcranc.com/

(Visited 1.126 times, 1 visits today)