Valentijnsdag is de ideale dag om met je geliefde vrienden te eten. Drie maal eerder was ik uitgenodigd om het nieuwe restaurant van Moshik Roth en Salem Samhoud te bezoeken, maar er kwam iedere keer wat tussen. Deze keer niet, gelukkig niet.

Samhoud is gevestigd op het Oosterdokseiland, vlak naast de nieuwe bibliotheek. Je kan eronder in de parkeergarage parkeren (bij de rode palen), trap omhoog en je bent er. Ideaal.

Het interieur is modern, op de begane grond de lounge, met een dito lounge kaart, en boven het restaurant, met een prachtige private diningroom, geschikt voor diners tot 18 personen. Ik vind het overdag iets te kil, er mist iets, ik weet nog niet wat. Het was ook niet vol, wellicht speelde de ijzel parten.

Samhoud heeft een prachtig uitzicht op de Montelbaanstoren en de Sint Nicolaaskerk.

De ontvangst is allerhartelijkst, een punt van kritiek: Moshik zit met zijn rug naar de gasten toe achter zijn lap top als je binnenkomt en zegt niets. Dat moet anders. Ga werken met je gezicht naar de deur, de gasten komen in beginsel voor jou.

Het restaurant zit in een schuine hoek, de glazen keuken strekt zich ver uit in het restaurant. Veel jonge mensen, hard aan het werk met paddestoelen, verse duiven en groentes. Leuk om die geoliede dynamische machine te zien. Het ruikt er heerlijk naar de zachtjes pruttelende “Josper” (een barbecue waar ik van droom) waarin de duivenborstjes worden bereid. Mjam!

Wij krijgen een mooie ronde tafel aan het raam, waar wij met z’n zevenen makkelijk aan kunnen zitten. Goede stoelen, perfecte glazen en bestek. Dit is ernstig op orde.

We hebben een jarige en de nieuwe sommelier, Jan Luc Etienne, pikt dat direct op en biedt spontaan een fles Billecart Salmon Brut aan. Buitengewoon sympathiek.

De kaart is gevarieerd en voor Nederlandse begrippen prijzig, Parijse prijzen, niks mis mee, als het eten ook maar als dat in de sterrenzaken in Parijs is (en dat is het het!).

Er worden diverse menu’s aangeboden, waaronder een zeer uitgebreid truffelmenu. Wij kiezen voor het 4 gangen “Inspiration menu”, aangevuld met een gang truffel, de laatste, door Moshik verworven wintertruffels, kunnen wij na een kort snuffelmoment, niet weerstaan.

Wij beginnen met een op een amuse-lepel geserveerde cocktail met ganzenlever. Even schiet door mij heen dat Moshik toch nog niet nog steeds te (opzichtig) moleculair kookt? Gelukkig niet. De volgende geserveerde amuse, Calzone van paddenstoelen, Taleggio en eendentongetjes bewijst het tegendeel. Lekker, vooral de bite van het tongetje is een feest.
De daarop volgende dimsum van langoustine en abalone (schelpdier) is prachtig op smaak. Het ter ere van Valetijnsdag geserveerde hart van crème freche en haringkuit met hartjes van bietencrème ontroerd mij, even als de nog volgende gerechten.

Na de amuses tijd voor het eerste voorgerecht. De crêpe van kikkererwten, gevuld met Noordzeekrab en een saus van Dom Perignon champagne uit het jaar 2003. Jan Luc moet er zelf om lachen als hij het vertelt. Een olijke kerel, die heel kort nodig heeft om uit te leggen wat je eet, daar houd ik van. Ik heb stiekem de saus met mijn vinger eruit gelikt.

Na de crêpe de platgeslagen coquille, gescheiden door een oranje streep van duindoorn, witte en zwarte sesam en twee crèmes van lime en peer. Jemig wat lekker zeg. Gelukkig eet een van mijn disgenoten geen coquilles, die zijn van mij!

Er is geen tong, het seizoen is voorbij. De tong wordt vervangen door Skrei, daar is het immers wel het seizoen voor. Er zit een “Hazelnoot emulsie”, een flinterdunne plak bloemkool, nootjes en de lekkerste uiencompote ooit. De Skrei is wat droog, en de saus past er niet bij. La Rive heeft overigens al langer een vergelijkbaar gerecht op de kaart staan (met de tong).

Jan Luc hoorde mij kennelijk (met enige opwinding) praten over het feit dat er kikkerbilletjes op de kaart stonden. Kikkerbilletjes zijn (mits door de Dutchfoodie bereikt) het lievelingsgerecht van mijn dochter. Er kwam voor eenieder een ruime portie risotto, vol met kikkerboutjes (foto). Jan Luc ging er enthousiast met de truffelschaaf overheen. Goddelijk! Ouderwets vingers aflikken, en ja, gelukkig was er iemand aan tafel die niet van kikkerbillen hield….

Na de kikkers op naar de Anjou Duif 50:50 (“fifty-fifty”) de duif mooi gegaard in de Josper rosé, maar gaar (de Josper is zo heet, dat de buitenkant direct dicht schroeit, en de binnenkant gaar, doch rosé is). Met daarbij 50 ingrediënten. Ik heb ze niet geteld, maar ik geloof het direct. Zelfs mijn vrouw zou deze bereiding van Duif lekker vinden.

Na de kaas heb ik het dessert maar even overgeslagen, alhoewel…

Samhoud is echt goed, heel erg goed. De bediening is goed, gelukkig niet te formeel en buitengewoon sympatiek. Goed te bereiken, prettige ambiance, ik denk vooral in de avond. Ik heb snel gereserveerd om ook dat eens mee te maken. Helaas op zondag en maandag gesloten en lunch alleen op woensdag, donderdag en vrijdag.

Samhoud laat de Librije verbleken, de derde ster gaat van Zwolle naar Amsterdam, geloof me, dat gaat gebeuren.

&Samhoud Places
Oosterdokskade 5
Amsterdam
Tel.:020-2602094