De Dutch Foodie is een man van de wereld. Mannen van de wereld reizen graag en genieten van het leven. Londen is zo’n stad waar je van het leven kunt genieten. Ik verblijf in Londen tegenwoordig altijd in het Claridges, één van de fijnste en oude hotels van Londen.
Ik had mij voorgenomen voor de lunch restaurant The Square te gaan, volgens Jonnie Boer het beste restaurant ter wereld na zijn eigen restaurant. Ook mijn vader eet hier graag, maar helaas heeft de chef recent zijn restaurant verkocht, zo hoor ik van de conciërge in The Claridges en ik zet de reservering direct om voor een lunch in het restaurant van The Claridges “Fera”, van twee Michelin-sterren chef Simon Rogan. Fera is, geheel zoals je dat van The Claridges verwacht, klassiek modern gestileerd, de service is, net zoals in het hotel, onberispelijk. Ik vind Simon beter koken dan Gordon Ramsay, die hier eerder de scepter zwaaide.
Wij besluiten à la carte te eten, maar genieten eerst van de snacks van de chef.
Wij eten de lekkerste bitterbal uit mijn leven, wel te verstaan een bitterbal van konijn, omgeven met Japans broodkruim. We vervolgen de hapjes met een cracker van zeewier, tong en zeekruiden (foto), om te genieten van een hangop van geitenkaas, zalmeitjes en walnoot. Zalig!
Ik vervolg de lunch met een combinatie van gegrilde en rauwe Sint Jacobsschelp met gegrilde komkommer en paddenstoelen. Alsof er (schaars geklede) engeltjes op mijn tong dansen, wat een feest! Mijn tafelgenoot eet de gegrilde eendenhartjes, eveneens een feest.
We vervolgens met de “Copas” kip (een bekende farm in Engeland) met zoete aardappel en witte truffel. Mijn god, wat ben ik blij dat we niet bij The Square zitten en wat ben ik blij dat ik hier zit. Eigenlijk best raar dat ik hier niet eerder heb gegeten, zeker als je vaker in dit hotel verblijft.
We sluiten af met een selectie aan Britse en Ierse kazen. morgen moet ik naar Gieves en Hawkes op Savile Row nummer 1. alwaar ik een maatpak laat maken, dikker dan na deze lunch word ik niet, strategisch de juiste beslissing.
Intussen verwent de sommelier ons. We genieten achtereenvolgens van een Billecart-Salmon Rosé champagne, een Californische Chardonnay (zonder hout) uit Sanoma County van de B.A. Thieriot Vinyard 2014 “Littorai”, een goddelijke wijn. Niet goedkoop, hij staat voor GBP 180,- op de kaart. Wij vervolgen met de rode “Littorai” 2007 pinot noir. Wat een feest! Bij de kaas besluiten we 40 jaar oude port van het huis Taylor te drinken. De port is prachtig oranje geworden. Het genietertje staat vol aan. Mijn tafelgenoot, die zo zuinig is dat hij al jaren in zijn eigen voortuin ligt te blaffen om een hond uit te sparen, vertel ik maar niet wat dit lunchgeluk gekost heeft, maar het is iedere Pond meer dan waard!