Aan de noordzijde van het IJ popt het ene na het andere restaurant op, zo ook de op het terrein van de Goudfazant gelegen “Hangar”.
Hangar is de nieuwste aanwinst van Tim Immers (Bar Moustache) en Jop Pollmann en is gebouwd in een oude Romney Loods. Wij varen er met de boot heen, een provisorisch aanlegplaats biedt uitkomst. Eigenlijk best raar dat de aan het water gelegen restaurants in Amsterdam, de waterstad bij uitstek, niet even voor een deugdelijke aanlegplaats zorgen. Een aandachtspunt.
De ontvangst is allerhartelijkst, het uitzicht adembenemend. Het is een van de weinige terrassen aan het water waar windschermen zijn geplaatst. Wij worden vriendelijk rondgeleid en enthousiast gewezen op de verschillende “terrasmogelijkheden”: ‘hier heeft u het langste zon, maar wel wat wind”, “hier kunt u straks het cruiseschip zien draaien” en “hier heeft u geen wind, maar is de zon over 15 minuten weg”. Te leuk! Wij kiezen voor “geen wind”.
Traditiegetrouw loop ik even naar de (open) keuken en tot mijn (blije) verbazing ontwaar ik het imposante gestalte van Ricardo van Eden achter de kachel, Ricardo, alias “the runaway chef” kookt ruig chique en met heel zijn hart. Als het niet goed voelt, gaat hij zijn weg naar een volgend restaurant. Ooit de jongste sterrenkok van Nederland. Dit belooft wat goeds. En dat was het!
De kaart is gevarieerd, “ruig chique”, met een aantal klassiekers als steak tartaar, piepkuiken, halve kreeft en gebakken zeetong. Dit is de keuken waar de DF van houdt. Ook de veggie in mijn gezelschap wordt blij verrast met de burrata met doperwtjes en citroen (zalig), terwijl de DF geniet van de pastrami van eend, vijgen en granaatappelen (lees: de pitjes). Ik vind de eend wat zurig smaken. De door de chef aangemaakte steak tartaar met koolrabi en pecorino is zalig. In het glas de Directors cut, Chardonnay van de Francis Ford Coppala winery. Zalig. Als de fles leeg is kunnen wij de (vriendelijk geprijsde wijn) wijn gewoon per glas doordrinken. Dat kan hier met alle wijnen. Deze jongens hebben het begrepen.
Als hoofdgerecht eten wij de perfect bereide zeetong, Piepkuiken met “burnt lemon” en salsa verde (erg lekker) en voor mijn veggie vriend de fregola Tostada met pompoen en truffel (zalig).
De gerechten zijn vriendelijk geprijsd, voorgerechten rond de 12,50 en hoofdgerechten tussen de € 18,- en € 28,- (kreeft). Let wel, dit is zonder enig bijgerecht, die moeten apart worden besteld. Wij bestellen vier bijgerechten, die 4,50 per stuk kosten, royale porties kennen en zalig zijn. De spinazie met knoflook en een pepertje, de biologische frieten en de groene salade en de worteltje smet komijn zijn alle even lekker. Leuk is de kinderkaart (“mini hangar”).
Wij sluiten af met kaas en genieten van de Italiaanse wijn in onze glas, terwijl een vertrekkend cruiseschip letterlijk voor de deur van het restaurant draait en de boeg over het terras steekt, een spectaculair dessert!
(3 / 5)