Door mijn enige vriend Brink uitgenodigd bij Lastage. Brink heeft een neus voor fijne adresjes. Lastage ligt aan de Gelderse kade, waar vroeger Entresol zat. In de sterrenregen van vorige week is Lastage beloond met een ster. Het is een klein restaurant, 30 couverts. Wij zaten in het entresol. De keuken zit er direct onder. De afzuiging is slecht, je zit te eten in een “baklucht”, niet fijn.
Chef Rogier van Dam houdt, naar eigen zeggen, niet van “liflafjes” op het bord. De lijkt niet helemaal juist. Na een schitterende amuse van artisjok, haricots en krokant spek, werden wij blij verrast met een entree bestaande uit een rouleau van kalkoen gevuld met terrine van foie gras, salade van witlof, appeltjes en bloedworst. Zalig! De perfect bereide bloedworst mag best wat meer zijn dan 4 miniscule dobbelsteentjes. Het vervolg bestond uit gebakken niertjes met een ragout van niertjes, zalig, maar dusdanig klein geportitioneerd, dat wij het gerecht nog een keer “moesten” bestellen. De in het IJsselmeer gevangen snoekbaars was prachtig gebakken. De zwezerik die ernaast in een canelloni werd geserveerd was moeilijk te ontdekken. Ook hier weer, goed op smaak, maar klein geportitioneerd en veel gekunstel.
De kaas, die wij tegen de zin van de ober zelf wilden uitzoeken, werd eveneens (te) klein geportitioneerd. Brink koos 6 kazen uit, maar werd direct op (onvriendelijke) wijze gecorrigeerd; “maximaal 5 kazen”. De mogelijkheid om (desnoods) tegen bijbetaling een zesde stukje uit te kiezen werd niet geboden.
Wellicht heb ik het niet getroffen bij Lastage, maar ik vind het geen aanrader.
