Mijn vriend Thijs en zijn zakenpartners zijn gevierde ondernemers in wat ik “het oosten van het land” noem, maar zij “Nijmegen en omgeving”. Zij baten al met succes in Nijmegen Bistrobar Berlin en Bistrobar Bankoh uit en hebben sinds kort met trots een nieuwe loot aan hun concern geregen, en dat is Bistrobar Beaune. Bistrobar Beaune is gevestigd in de kakkersenclave Rozendaal, een plek waar de DF zich dus thuis voelt. Wij mogen proefeten op de eerste avond dat Beaune open is.

Beaune is gevestigd bovenop een berg, tegenover kasteel Rosendael, was voorheen gevestigd The Hunting Lodge. In coronatijd helaas ten onder gegaan, maar “ieder nadeel heb z’n voordeel”sprak de grote meester ooit en Thijs en zijn makkers hebben hun kans waargenomen. De zaak is compleet verbouwd en ziet er waanzinnig uit. Met uitzicht op kasteel Rosendael, een private dining op de eerste verdieping, een feestzaal in de kelder, een groot buitenterras, een ouderwetse trouwkapel en nog een apart, buitengelegen restaurant/feestzaal, maakt dit tot een grote uitspanning, alhoewel de sfeer knus is.

Ik bereid mijn bezoek aan een zaak altijd voor door de website te bezoeken, maar vind er niks, behalve een prachtige artistieke introductiefilm die je licht in verwarring brengt. Ik zou zeggen kijk ernaar.

De entree is prachtig en Jeroen, de oude maître van het Amsterdamse Michelin sterrenrestaurant Mos, begroet mij bij binnenkomst allerhartelijkst. Dit voelt als thuiskomen. Wat opvalt, is dat de zaak echt prachtig is, “brand new”

Chef Fedor Kok (what’s in a name) zwaait de scepter en staat met vijf man in de keuken. Het wemelt er van het personeel (mooie en vooral leuke jongen mensen, keurig gekleed in hippe bedrijfskleidng). Best knap in een tijd waarin gerenommeerde bedrijven als Loetje de deuren moeten sluiten of op halve kracht moeten werken wegens gebrek aan personeel. Niet bij Bistrobar Beaune. Als ik later aan partner Hans vraagt waar dit aan ligt, zegt hij: “wij hebben meerdere zaken, zijn aardig, en betalen goed”. Mooi, daar houd ik van.

De DF zal de DF niet zijn, als hij direct aan tafel 1 wordt gezet en het goede nieuws is: in deze bomvolle zaak is het eten voor rekening van de eigenaren, onder de voorwaarde dat je wel feedback krijgt. De DF is helaas van de drank af, dus de prachtige en zeer gevarieerde wijnkaart, met ook een breed aanbod in het middensegment, moet hij helaas aan zich voorbij laten gaan. De drank moet je wel zelf afrekenen, het bleek een buitengewoon goedkope avond te worden.

Het concept is mede geïnspireerd op de keuken van de Ron Gastrobars. Ron is ook adviseur. Ik herken op de kaart een aantal van zijn gerechten.

De uitgebreide kaart is ingedeeld in “entrees”, “tussengerechten” en “specials”, die de omvang hebben van een hoofdgerecht.

De entrees kosten tussen de € 4,50 en € 17,50 (petit croissant gevuld met eiersalade en herfsttruffel), de tussengerechten zijn onderverdeeld in gerechten die € 12,50 kosten en gerechten zoals steak tartaar met oestermayonaise, zilverui en zilte groentjes (zalig!) en tussengerechten van € 17,50 met duurdere ingrediënten, zoals Nederlandse yellowtail, coquilles, gelakte kalfszwezerik (met hazelnoot, gerookte crème fraîche en cantharellen, zalig!), ossenhaas met gerookte runderwang en knolselderij en gebakken ganzenlever met rode wijn, brioche en pistache. Dan zijn er nog de specials: langoustine met beurre d’orange, bergamotpuree en verveine ad € 25,-, een hele gebraden kip in kruidenkorst (€ 37,50) (to share), côte de boeuf (voor 2 personen, € 55,-) en chateaubriand (€ 70).

Kenmerkend voor een goede zaak is dat, als je de kaart bestudeert, je niet kunt kiezen, omdat je wel tien dingen lekker vindt. Dit heb ik bij deze kaart. Het is een bistrokaart met soms een moderne twist, en het is fijn om iets kleinere porties te eten, zeker als je probeert gewicht te verliezen.

Mijn favoriete voordeurdeler laat mij vooraf informeren of er ook vegetarisch gegeten kan worden. Die keuze is ruimschoots voorhanden. Best gek als je vegetarisch wilt eten en je begint met de huisgemaakte boerenpaté met zuurdesem en pruimenchutney. De boerenpaté is prachtig. De pruimenchutney heeft een mooi zuurtje, je mist daardoor de augurk niet.

De zeebaarsceviche met pompoen, groene peper en vadouvan is briljant lekker. Eigenlijk zouden we dat gerecht wel nog een keer willen bestellen. Ik zie ondertussen op de kaart staan Ron’s famous spareribs zonder bot, met huisgemaakte sambal (en waarschijnlijk krokante zuurkool), maar laat die aan mij voorbijgaan, want, zoals gezegd, ik kies voor de gelakte zwezerik, die verrukkelijk is.

Wij bestellen extra de Franse frieten met kruidenmayonaise en oude kaas (€ 4,50). De kruidenmayonaise is een verbeterde versie van wat ze bij McDonald’s serveren. Die is zo lekker, dat we een tweede bakje bestellen, wat ook met de vinger leeg gelepeld wordt. Ondertussen genieten wij van een Weiβen van Paulaner uit München, alcoholvrij, zalig!

Wat opvalt, is het tempo in de keuken. Binnen een uur hebben wij het voor- en het hoofdgerecht gehad en binnen een uur en een kwartier hebben wij ook het nagerecht erbij. Dat is knap, zeker op de eerste avond en is ene teken van professionaliteit.

Ik zie bij de nagerechten het surprise-eitje van Ron staan, maar wij kiezen uiteindelijk voor de millefeuille met vanille-mascarponemousse en citrus en de appel in hazelnootcrumble met “judgesaus” (is niet “fudgesaus” bedoeld?) en hazelnootijs . Heerlijk!

Wat een zaak, wat een dynamiek en wat knap dat je op de eerste dag dat je open bent zo’n tempo en zo’n perfectie kunt neerzetten.

Beaune blijkt gefinancierd te zijn door het nieuwe horecafonds “De Schone Zaak B.V.”, wat een initiatief is van horecabonzen Ron Blaauw en Richard van Leeuwen (Harbour Club) en horecamakelaar Michael Klaassen en financieel horeca-adviseur Michael Lindewegen. Beaune blijkt de derde zaak die opengaat en er staan kennelijk nog 16 gekochte zaken op stapel. Mooi hoe horecaondernemers in deze tijd, waar banken niet meer financieren, de kans krijgen om tegen buitengewoon schappelijke voorwaarden een zaak te beginnen. Ik hoop dat ze doorgaan, want met dit soort zaken, ondanks dat ze op 55 minuten rijden van mijn woonhuis liggen, wordt het leven een stuk aangenamer.

Barbistro Beaune: het omrijden waard!

(4 / 5)

https://www.bistrobarbeaune.nl/