Terug naar De Kas

Het was alweer jaren geleden dat de DF en zijn favoriete voordeurdeler bij De Kas aten. In de laatste jaren was het restaurant tanende, alhoewel ik groot fan ben van Kees-Jan Hageman.

Het is een mooie dag en de DF stelt zijn eega voor om spontaan te gaan lunchen bij De Scheepskameel. Pieter vertelt mij dat zij geen lunch meer doen, zij hebben het zo druk ’s avonds, dat het met de huidige personeelskrapte niet verstandig is om ook nog de lunch te doen. Helaas, maar wederom een teken van de kwaliteit van de Scheepskameel! Pieter adviseert ons om naar de Kas te gaan, dit bleek een hele goede aanbeveling van Pieter.

Als wij bellen, krijgen we het antwoordapparaat van (wat later blijkt) de vrouw van de chef. Wij reserveren via de website, om vervolgens 7 minuten later aan tafel te schuiven. Bij aankomst, rond half één, is het nog rustig en wat opvalt, is dat de tent behoorlijk opgefrist is. Vers geteelde groentes in de kas. De ontvangst is overigens allerhartelijkst en wij verwachten veel van Wim de Beer en Jos Timmer, die al in 2018 de zaak hebben overgenomen. Het duo werkte hiervoor samen als chef bij Rijks en hebben beiden een indrukwekkend cv. De uit Israël afkomstige ober vertelt ons dat het zijn eerste dag is, maar dat merk je niet. Hij is goed getraind en opvallend is het fijne tempo waarin er geserveerd wordt. Niet te lang wachten, precies op het moment dat je denkt: “Hè, ik heb er weer zin in”, komt weer wat heerlijks. En heerlijk was het, mijn god!

De DF, hij zal het niet hardop zeggen, probeert vier dagen per week vegan te eten en ook de drank te laten staan. 120 kilo is zo’n beetje de acceptabele max op de weegschaal. Menig cardioloog doet dit gewicht vanzelfsprekend de wenkbrauwen fronsen, maar met mijn komaf, cv en eetschema is het een droomgewicht. Daar past vegan eten bij.

Wij krijgen direct geserveerd crackers van tapiocameel met mosterdzaad en een prachtig groen gekleurde dip van, wat blijkt, bleekselderij. Die bleekselderij is vanzelfsprekend gekookt, door een zeef gegaan en vervolgens met geklopt eiwit opgeleukt. Waanzinnig lekker!

Wij vervolgen met een amuse van roodlof en een groentendip met een krokantje, wederom heerlijk!

De evergreen bietengazpacho is nog net zo lekker als vroeger.

Het lunchmenu kent drie, vier of vijf gerechten (€ 38,50, € 48,56 en eventueel kan er nog een kaasplateau van € 3,50 per kaas bijbesteld worden). We kiezen voor drie gangen. Zij die alles beter weet kiest voor twee voorgerechten en een dessert, de DF kiest voor twee voorgerechten, een hoofdgerecht en nog wat bites.

Eén van de bites die wij bestellen zijn verse zee-egels met beurre blanc en dashi, en als extra bestel ik er wat kaviaar bij. Ik maak zelf ook zee-egels, maar deze zee-egel was de allerlekkerste zee-egel die ik ooit heb gegeten. De Kaviaar valt weg, die hoef je er niet bij te bestellen, maar voor de rest: waanzinnig!

De Mrs. DF heeft het genietertje inmiddels ook aan staan. De volgende bite (te zien op de foto hierboven links): de oester met steak tartaar en peterselie mist wat pit, maar is nog steeds goed. De oester is gehakt en door een (niet vers gesneden) steak tartaar gemixt.

Dan gaan we kiezen voor de gerechten. Mijn favoriete voordeurdeler kiest altijd voor een dessert, de DF is meer van de ziltigheid. We beginnen met een combinatie van aardpeer, raapsteel, daslook en hazelnoot. Niet alleen is het bord prachtig opgemaakt, het smaakt ook nog verrukkelijk. Ik vind dit gerecht, maar dat geldt ook voor de volgende gerechten, wel te hoog op zuur. Dat moet minder.

De roscoff uien met postelein, lavas en mierikswortel is nog lekkerder. Ik kan gewoon niet geloven wat ik hier eet! Een krokant zachte bite in de ui, postelein, dat at ik vroeger alleen nog maar bij mijn grootmoeder, lavas ken ik van de maggi en dat beetje mierikswortel dat doet het hem.

De Mrs. DF wacht even als ik de inktvis krijg met bisque, rouille en spitskool. Dat spitskool zo lekker kan zijn! De inktvis heel dun geschaafd, bijna rauw, is verrukkelijk!

We sluiten af met een vijgenblad, koffie, macadamia en karamel. Het gerecht zag er zo begeerlijk uit dat wij spontaan vergaten een foto te nemen. Wat een feest!

Bij de koffie krijgen we nog een canalés met “appelmoes”, wat een feest!

Ik kom hier zeker terug. Zeker als ik zie wat ik moet afrekenen, € 132,00 voor deze fantastische lunch.

In het glas? Ach, wij kozen voor een alcoholvrije drank van Thull’s. De ene is kefirwater en de andere is kombucha, beiden niet bijzonder. De alcoholvrije dranken en het zuur in de gerechten zijn het enige punt waarvan ik zeg: daar moet je echt wat aan doen. Het assortiment lekkere alcoholvrije dranken is tegenwoordig zo groot tegenwoordig, dat kan echt beter.

De Kas is een nieuw bezoek waard. Ik kan het iedereen van harte aanbevelen.

4 out of 5 stars (4 / 5)

https://restaurantdekas.com/

(Visited 383 times, 1 visits today)