Bibo in Madrid: “Hoe een 3-sterrenchef terugging naar normaal”

De DF is een man van de wereld en houdt van reizen. Dat de COVID rond de wereld waart, is kennelijk alleen in Nederland een issue. Of je nou in Lyon komt, bij Noma in Kopenhagen of bij Bibo in Madrid, daar blijkt COVID opeens niet te bestaan, en terecht. De Spaanse 3-sterrenchef Dani Garcia heeft het licht gezien, zijn 3 sterren aan de wilgen gehangen en heeft besloten restaurants op te zetten waar het lekker eten is en waar hij ook nog geld kan verdienen. Eén van die restaurants is Bibo in Madrid, een tip op de dag zelve van mijn vriend Ron.

Ik ben in Madrid om mijn knettergekke vriend Eduardo op te zoeken. Eduardo is de vleesgeworden Spaanse levensgenieter, inclusief de traditionele siësta, want die nemen ze hem niet af! Ik vraag ook aan Eduardo waar ik moet eten. Ik heb niets gereserveerd. “Ga maar bij Bibo eten”, zegt hij, en de DF volgt slaafs het advies van Ron en Eduardo op.

Bibo is gebaseerd op de Andalusische keuken en is in een redelijk modern pand gevestigd, maar van binnen spectaculair: een bar met een luchtballon en overal spiegels, mooie mensen, waaronder de DF natuurlijk. Mijn favoriete voordeurdeler benadrukt, als wij het restaurant binnengaan, dat we vooral niet de hele kaart moeten eten én dat “ze niet gaat drinken”. Dat betekent in de praktijk dat ze dronken naar buiten gaat, zo ook hier.

Bibo heeft nog vestigingen in Marbella, Tarifa en op het vliegveld van Malaga. Je kent het wel, van die menukaarten die je openslaat en dat je denkt: “Alles is even lekker”. Intussen zie je om je heen de tafels vol gezet worden met de aller-, allerlekkerste dingen.

Omdat we een beetje rustig aan willen doen, beginnen we met een traditioneel gerecht van Andalusië: een halve portie Russische aardappelsalade met tonijnbuik erin, licht wat magere mayonaise erop. Ik word gek, zooo lekker! In het glas drink ik Ossian, want de vrouw drinkt geen wijn en zit aan de alcoholvrije pils, maar gelukkig serveren zij Ossian by the glass! Voor de kenners onder ons: je hebt qua top verdejo Belondrade en Ossian. Ossian is een iets meer bio-variant en de echte kenners vinden Ossian beter. De trouwe lezer weet waarin dit geëindigd is. Er zijn negen glazen Ossian besteld, waarvan de helft door de Mrs. DF is opgezopen.

Enfin, wij vervolgen met een oxtail brioche en een brioche van “pulled chorizo” uit Ronda met zoete uien, chipotle-saus en een gebakken kwartelei. Beiden lekker: de pulled chorizo wint. Dat zoiets simpels zo lekker kan zijn!

De tomaat tatincake slaan we maar even over en intussen genieten we van het allerlekkerste olijfoliebrood met heerlijke Franse gezouten boter. En dan, ik zie de foie gras goat cheese millefeuille op de kaart staan. Maar nee, daar steekt “zij die alles weet” helaas een stokje voor. Ik gooi er maar even twee “one-liners” tegenaan: “Liefde is een werkwoord” en “het huwelijk is een compromis”. En zo is het! Ik bijt dapper op mijn tanden en kijk verlekkerd naar de andere gerechten die er zijn, zoals gemarineerde groente, broccoli, bloemkool, die licht gefrituurd zijn (precies 40 seconden, vertelt de chef mij) en een spicy, citrus marinade met geroosterde amandelen. Beter wordt het niet! Vegan, zalig.

De geglazeerde aubergine met hoisin, kruiden, yoghurt en weer gefrituurde broccolini, is eveneens zalig. Wat een feest! Is dit genoeg? Eigenlijk wel, maar we pakken even lekker door.

We volgen met de creamy ham croquettas, die wat tegenvallen, maar wel mooi in een hand geserveerd worden.

Vervolgens de crunchy robuchon king prawns, die echt verrukkelijk zijn (maar beter kunnen, neem een voorbeeld aan het helaas gesloten Sushi Samba), en “we” (lees: zij die alles beter weet) besluiten het daarbij te laten.

De Mrs. DF heeft inmiddels haar alcoholvrije bier ingeruild voor het vierde glas Ossian en besluit dat zij nog een koffietje wil. Maar bij de koffie zit een verrassing. Er wordt bij de koffie een prachtige en zalige whisky sour geserveerd, die onder een stolp zit, vol met rook.

Als iets écht lekker is, dan weet ik het direct, want dan wil mijn favoriete knappe voordeurdeler opeens niet meer met mij delen. Hoe te doen als ik met een jonger modelletje aankom en zeg: “Dit vind ik echt lekker, zullen we niet delen? Dan wordt dat weer niet begrepen. Enfin, die vrouwen die meten toch altijd maar met twee maten. Arme Dutchfoodie.


Wij sluiten het geheel nogal jolig af en als ik de Mrs. DF vertel dat ze ’s avonds nog uit eten moet, kijkt zij mij aan als een konijn in de koplampen van een auto en springen de tranen in haar ogen. Ik geef aan dat ze gewoon meer moet trainen en dat het dan vanzelf lukt. Voor wat hoort wat: ik heb net 4 uur in diverse boutiques gezeten en ben tot de bedelstaf verheven…..

Dit is echt een aanrader. Bohemien, werelds, gezellige, goede bediening en een goed uitziende Nederlandsche amateur-restaurantrecensent. Wat wil je nog meer? Als je in Madrid bent, ga naar Bibo, bespreek van tevoren. De prijzen zijn zeer schappelijk, wij waren EUR 140,- kwijt met anderhalve fles Ossian en volle bak erin, beter en gezelliger wordt het niet.

5 out of 5 stars (5 / 5)
(Visited 463 times, 1 visits today)

Laat een bericht achter